Casa Nieuws 06.02.2000

 

Ja, Guten Tag allerseits!

Update #01, 07.02.2000 / 20:45:30
Wij schrijven maandag 07.02.2000 ongeveer 20:45:30. Deze week gebeurde er niet bijzonder veel. Donderdagavond was het sinds lange tijd weer eens Tropen Avond, leuk voor Piet, Verina en Ilona. Alleen jammer dat 'de rest' zich die avond in Blues bevond. Ach, het was lekker rustig op de parkeerplaats...

Vrijdag vond het Happy Hour plaats bij Café con Leche achter The Movies. Het was een ongekend grote groep, het lijkt wel of steeds meer mensen zich op vrijdagavond af moeten reageren van de werkweek. Een goed teken... Zaterdag was wel grappig. Dat kwam doordat vrijdag tijdens de Happy Hour de Zijtveldjes overgehaald waren om mee te doen aan een Jump-Up. Voor degenen die niet weten wat een Jump-Up is: men koopt voor ongeveer f 50,= een t-shirt en mag daarvoor ongeveer acht kilometer achter een vrachtwagen met muziek aanlopen. Voor drank wordt gezorgd. Tevens wordt men geacht nog te dansen ook. Al met al een vermoeiende bezigheid. Piet had zelf gedacht dat hij voor die f 50,= de tocht wel òp de vrachtwagen zou kunnen maken, maar niets van dit alles: er moest gelopen worden.

Aangezien begin- en eindpunt van de Jump-Up een eindje uit elkaar liggen, werd het plan gesmeed dat de Zijtveldjes hun auto bij het eindpunt achterlieten. De CasaSpider bracht hen vervolgens naar het beginpunt. Wij waren ietwat aan de vroege kant en het was een grappig gezicht om drie als Viking verkleedde mensen de auto uit te zien stappen. Ze zagen er nog net niet treurig uit, maar echt veel zin hadden ze toch ook niet. Gelukkig bleek de Jump-Up zeer geslaagd te zijn en alledrie hebben ze een leuke avond gehad. En zo hoort het ook. Volgende week is de Spider zelf waarschijnlijk aan de beurt. Wij houden u op de hoogte.

Lucy heeft er inmiddels zes rijlessen opzitten en volgens haar instructeur, die natuurlijk veel te streng is, gaat het steeds beter. Tevens is Lucy druk bezig met Engelse les, alhoewel dit misschien binnenkort ingewisseld wordt voor Nederlands. Het is een tijdje geleden, maar hier is dan weer een stukje proza van haar hand. Voor alle Spaanslerenden: rechts staat de vertaling... :-)

Hello Hi, my name is Lucia. It's twenty five the january! El 25 de enero quice empezar a aprender Hollandes, pero no pude porque la clase son Papiamentu y Hollandes y yo no hablo Papiamentu. Por eso no pude iniciar el curso pero empezé el de Ingles.
Hoy empezé a aprender a conducir, hoy 26 de enero. Es un poco dificil pero lo lograré, porque no sabia nadar pero ahora se. Este hombre que me esta  enseñando a cunducir es muy estricto, pero pienso que puedo lograrlo. Tengo miedo mis manos estan temblando y mi cuerpo suda pero lo voy a lograr.
Mañana tengo otra lección a las 10 de la mañana y a las 5:30 Ingles. Espero que no haigan personas en la calle, porque es muy peligroso.
El 13 de febrero cumplo un año de casada y hasta hoy no me arepiento. Estoy feliz por todo lo que mi esposo me quiere...
Hello Hi, my name is Lucia. It's twenty five the january! Op 25 januari wilde ik beginnen om Nederlands te leren, maar dat ging niet omdat de lessen in het Papiamentu zijn en dat spreek ik niet. Daarom kon ik die cursus niet beginnen, maar ben ik begonnen met Engels.
Vandaag ben ik gestart met leren autorijden, vandaag de 26e januari. Het is een beetje moeilijk maar ik zal slagen, eerst kon ik ook niet zwemmen maar nu wel. Die instructeur is erg streng, toch denk ik dat ik het ga halen. Ik ben bang, mijn handen trillen en mijn lichaam zweet, maar ik zal het halen.
Morgen heb ik weer een les om 10 uur 's morgens en om half zes Engels. Ik hoop dat er geen mensen op straat zullen zijn (als ik autorijd), want het is erg gevaarlijk.
13 Februari ben ik een jaar getrouwd en tot nog toe heb ik er geen spijt van. Ik ben gelukkig vooral omdat mijn echtegenoot van mij houdt...

De komst van Lucy's zoontje, Luchiano, zit er aan te komen. De laatste hordes moeten genomen worden. Frustrerend is dat die hordes juist door 'onze' ambassade in Santo Domingo worden opgeworpen. De vergunning van Luchiano op Curacao is reeds klaar, hij krijgt echter van de Nederlandse Ambassade geen visum op hier te komen. Dat schijnt normaal te zijn, op het moment dat er een procedure m.b.t. een verblijfsvergunning loopt worden alle visa geweigerd. Nu hebben wij echter een landingsvergunning gekregen van Immigratie Curacao. Hiermee mag Luchiano Curacao binnenkomen. Helaas is dit niet genoeg voor de Nederlandse Ambassade. Elsa, een tante van Lucy die veel voor ons doet in Santo Domingo, kreeg na twee uur in de rij staan te horen dat die landingsvergunning niet genoeg is. Nu moet er weer een foto van Luchiano bij, vervolgens stuurt de ambassade de landingsvergunning naar Curacao (!) om te controleren of het echt wel goed is, dan stuurt Curacao hem weer naar Santo Domingo en als alles goed is en de heren hebben niets nieuws bedacht, dan mag Luchiano komen. Nederland profileert zich altijd graag als een humaan en niet-barbaars land, de CasaSpider heeft steeds meer moeite om dat te geloven. Wij blijven volhouden!

Nog meer nieuws, het kan gewoon niet op. Via een jeugdvriend uit Valkenswaard, Frank Maas, ontving de CasaSpider een krantenartikel over zijn vader, CasaPa dus, maar in het echt heet hij Harry Nijhuis. Harry is een echte atletiek-fan, heeft mede de Atletiek Vereniging Valkenswaard (AVV) opgericht en is tevens mede-organisator van de Marathon Eindhoven. Al jarenlang is hij ook werkzaam als microfonist, dat wil zeggen dat Harry vele atletiekwedstrijden, binnen, buiten tot en met een Nationaal Kampioenschap heeft verslagen. Ook heeft hij regelmatig verslag gedaan voor Omroep Brabant. Een zeer drukbezet man dus, want al dit werk werd naast een volledige baan gedaan. Harry is nu reeds enige jaren gepensioneerd, maar helaas heeft hij het de laatste jaren een (heel) stuk zwaarder gekregen door privé-omstandigheden. Dat is een van de redenen waarom hij gaat stoppen met het microfonistenwerk en daar gaat het krantenartikel over. Het is natuurlijk slechts een krantenartikel, maar bij deze wil Casa zijn vader toch een enorme pluim geven voor wat hij gedaan heeft. En daar laten wij het bij...

Harry Nijhuis neemt afscheid als microfonist...

Voor de liefhebber is het gehele artikel op te vragen. Het is dan tevens in leesbare vorm! Wel, verder geen foto's deze week, wellicht komen die morgen weer. De Spider heeft een dagje vrijgenomen om met Piet, Verina, Ilona en Lucy de Christoffelbert te beklimmen en te bedwingen. Mits de weersomstandigheden het toestaan, maar het moet gezegd: sinds de Zijtveldjes op het eiland zijn gaat het een stuk beter met de zon. Helaas gaan zij donderdag alweer weg...

Wellicht morgen meer!

Hasta luego,

CasaSpier.

Wij schrijven dinsdag 01.02.2000 ongeveer 21:04:55. Een verse pagina voor het CasaNews, dat is wel zo overzichtelijk. Wat is er zoal gebeurd sinds de laatste update. Wel, woensdag 26 januari was het zover, Lucy kreeg haar eerste rijles. Nergens is melding gemaakt van een schrikbarend toegenomen aantal ongevallen, dit kan naar de mening van enige cynici ook komen doordat de Spider zelf gewoon aan het werk was. Lucy is zeer enthousiast en vastbesloten het roze papiertje snel te gaan halen. Helaas mag Casa daarna niet meer rijden, dan rijdt namelijk mevrouw... Er is maar één manier om daar onderuit te komen voor de Spider... een nieuwe auto voor Lucy kopen. Helaas heeft ze een dure smaak, de keus is gevallen op een Mercedes.

's Avonds gaf Krijn een verjaardagsfeest bij hem thuis, iets minder gezellig had ook gemogen, dan had menigeen zich de volgende dag wat beter gevoeld.

Zaterdag kwam er bezoek uit Nederland, het betreft hier de Van Zijtvelds. Ontbonden in factoren zijn dit Diamond Piet, zijn vrouw Verina en dochter Ilona. Al vrij snel kwamen zij uit de 747, helaas duurde het bij de douane wat langer. En zo kwamen zij zo ongeveer als allerlaatste naar buiten. Maar om ongeveer half negen zaten wij dan toch op de Socratesstraat aan een Amstel. Er moesten nog twee dingen geregeld worden, de huurauto van National en het appartement waar de Zijtvelds (dat Van is toch wat overdone) de nacht zouden doorbrengen. De huurauto was geen probleem, het appartement wel. De vrouwelijke manager was namelijk niet te bereiken. Uiteindelijk zijn we naar het complex Parrot Hill toegereden, het zag er echter nogal verlaten uit. Gelukkig heeft de Spider bedden genoeg, dus na een stevig potje boerenbridgen kon er toch geslapen worden. Zondag werd de huurauto opgehaald en vervolgens wederom een poging ondernomen om een appartement te bemachtigen. Helaas weer geen gehoor op de cellular en ook niet op een ander (gewoon) telefoonnummer. De manager was waarschijnlijk vakantie aan het vieren op Aruba en dacht 'Ach, laat die huurders het zelf maar uitzoeken, ik verzin wel een smoes'.

Verina en Ilona na een nachtje op de Socratesstraat...

Om elf uur had Lucy haar inmiddels derde rijles en de Spider mocht mee. Hij was zeer benieuwd naar de instructeur, Lucy had al wat gemopperd dat hij - natuurlijk volledig ten onrechte - nogal streng was. De instructeur heet overigens Anralice Dap (tel. 5601374) en is een zoon van de op Curacao zeer bekende zanger Boy Dap. Er doen vele verhalen de ronde over rij-instructeurs op Curacao, ze komen per definitie te laat, hun auto is vaak kapot en ze letten meer op hun cellular dan op het verkeer, laat staan de leerling. Dit alles geldt niet voor Anralice Dap, hij was er vijf minuten voor elf, de auto zag er netjes uit en geen enkele keer werden we gestoord door een telefoongesprek. Bovendien let deze man zeer goed op en liet Lucy allerlei oefeningen doen. Het was een zeer intensieve les. Voor de Spider was het leuk om de omgeving van Dominguito eens goed te zien, want voornamelijk daar werd het bochten maken geoefend. Willemstad ziet er toch anders uit als men er met laag tempo doorheen rijdt...

Lucy (leerling) en Anralice Dap (instructeur)...

Na een middagje Mambo was het tijd voor de tweede ronde van het 'Zondagavond Klaverjastournooi'. Piet en Verina deden ook mee en Ilona speelde op voortreffelijke wijze de rol van serveerster. In de eerste ronde werden Lucy en de CasaSpider gekoppeld aan Piet en Verina en wij maakten sportief gehakt van onze gasten met een recordscore van 1999 punten. In de tweede ronde dolven wij echter het onderspit tegen Dave en Yvonne. De derde ronde moest de beslissing brengen, Lucy en de Spider bleken inmiddels namelijk op de tweede plaats te staan en moesten  een direct duel met de nummers één van de avond uitvechten. Na een aanvankelijke achterstand begon de machine te draaien en versloegen wij hun met 260 punten. Bij de prijsuitreiking bleek dat Piet en Verina zevende waren geworden, Dave en Yvonne vijfde. Nummer vier werd opgeroepen, Casa fluisterde tegen Lucy: 'He, wij zijn derde geworden!'. Maar neen, een ander paar werd derde. Casa: 'Hmmmm, we zijn tweede!'. Nogmaals neen, het ongelofelijke was geschied: de CasaSpider en Lucy wonnen deze voorronde! Een applaus voor onszelf, meer dan 5000 punten...

Maandag was de CasaSpider hard aan het werk. 's Middags kwam collega Alex Petri binnen, dat gebeurt wel vaker. Op deze dag hadden Nick en de Spider wel zin in een gezellig gesprek en Alex ook. Zo kwam het gesprek op het maken van een website en de kosten die daaraan verbonden zijn. De Spider zei tegen Alex: 'Dat moet je ook doen, dat is leuk een website bouwen!' Alex: 'Hmmm, ik ben niet zo gesteld op die kosten...' Vervolgens kwamen de kosten van levensonderhoud op Curacao ter sprake. Alex: 'Er is al voldoende nodig om te kunnen leven hier, niet te gelooooven wat een duur eiland!'

Dat geldt ook voor het huren van een woning.
Alex: 'In Nederland zit je dan (voor een dergelijk bedrag, red.) tussen de rijkelui.'
Spider: 'Dan moet je je gewoon inbeelden dat je tussen rijkelui woont...'
Alex: 'Ha, het is een schooiersbuurt met ontzettend veel honden!'

Alex kwam steeds meer op dreef. Hij woont sinds augustus 1999 op Curacao, een maand of vijf dus. En het is hem tot dusverre niet echt meegevallen. Er werd een filosofische stelling geponeerd...
Alex: 'Curacao is niet comfortabel.'
Spider: 'Wat bedoel je daarmee?'
Alex: 'Nou, als je het warm hebt kun je bijvoorbeeld niet thuis in je zwembroek rondlopen.'
Spider: '?????????????'
Alex: 'Nou, dan steken die muggen je helemaal lek!'

Ook de relatie tussen Alex en zijn auto, de gebruikelijke Golf, laat te wensen over...
Alex: 'Als ik die achterruitenwisser eenmaal aan de praat heb, dan gaat-ie niet meer uit...'
Spider en Nick in koor: 'Ja, dan moet je gewoon nog een keer op die knop drukken!'
Nick: 'Heb je nog nooit van een toggle gehoord?'
Alex: 'Ja, maar ik zet dan altijd de auto even uit...'

Het was een zeer gezellig intermezzo. En de Spider voorspelt: wij gaan nog meer van Alex Petri horen...

Alex - dan zet ik de auto even uit - Petri

's Avonds kwamen de Zijtvelds eten. Inmiddels hebben zij hun appartement Parrot Hill betrokken. De manager had inderdaad een gouden smoes: haar cellular deed het niet... Uiteraard was het onmogelijk een bericht op de receptie achter te laten of om Gerbys (die de boeking geregeld heeft) te bellen via een normale telefoon om te vragen wat er met de gasten moest gebeuren. Affijn, het schijnt een leuk huisje te zijn, morgen gaan Casa en Lucy bij de Zijtvelds eten...

Ilona, Lucy, Piet en Verina: in afwachting van het eten...

Na de maaltijd hebben we nog wat geboerenbridged, helaas is het papiertje met de uitslag verdwenen... Overigens houdt Diamond Piet vrijwel dagelijks een verslag van zijn belevenissen op Curacao bij. Ga naar de rubriek Diamond Holiday en geniet mee!

Last but not least, Aimee heeft haar ritme te pakken. Dit resulteerde in een leuk verhaal over een gesprek van Aimee met haar vierjarige nichtje. Het was een goed gesprek...

Hasta luego,

The CasaSpider.