Ja, Guten Tag allerseits!
Update #01, 03.09.2001 / 21:38:17
Wij schrijven maandag 03.09.2001 ongeveer 21:38:17. Het wordt een update met veel foto's,
in totaal maarliefst 28! Gelukkig voor u staan ze niet allemaal in het CasaNews, neen, de
meeste staan in het Pictures Menu onder de Curacao Airshow 2001. En dat is
dan meteen het belangrijkste thema van deze update. Toch beginnen we met iets heel anders
en wel... Baseball! Een kleine inleiding in het Amerikaanse Baseball is wellicht op zijn
plaats, immers hoe meer men van iets afweet, hoe interessanter het wordt. Niet waar soms?
  |
Wel, er zijn twee grote Leagues in de USA, de American League en de National League. Tot dusverre was de Spider fan van de New York Yankees, die uitkomen in de American League en de laatste jaren kampioen van de USA zijn geworden. In de National League spelen echter ook twee interessante teams, te weten de Atlanta Braves en de Chicago Cubs. De Braves zijn interessant omdat er een Curacaose honkballer speelt: Andruw Jones. En bij de Cubs speelt de Dominicaan Sammy Sosa. Laatstgenoemde is een echte vedette in het Baseball, al een jaar of vier slaat hij meer dan 50 homeruns per jaar, een aantal dat vrijwel nooit voorkomt. Het is ook een man met een enorme uitstraling. Andruw Jones is een stukje jonger en heeft zeker talent. Dat talent moet echter nog ontwikkeld worden. De CasaSpider heeft zowel Dominicaans als Curacaos 'bloed', maar Sosa is dermate aansprekend dat Casa tegenwoordig fan is van de Chicago Cubs. Ook al omdat de Braves verder een vrij grijs team zijn. Behalve Andruw Jones is er dan nog de ster van het team, Chipper Jones. Wel toeval dat ze allebei Jones heten, maar zij zijn zeker geen familie. |
| Nog even over de Leagues. Zowel de American als de National Leage zijn verdeeld in regio's: East, Central en West. De hoogstgeplaatsten per regio per League spelen aan het eind van het seizoen om het League kampioenschap en de kampioenen van beide Leagues maken tenslotte uit wie het sterkte team van de USA is voor dat jaar in de zogenaamde World Series. Overigens is Baseball een heel wat ingewikkeldere sport dan bijvoorbeeld voetbal. Dit komt o.a. omdat Amerikanen net als de CasaSpider dol zijn op statistieken. Letterlijk alles wordt dus bijgehouden. Het vergt een behoorlijke studie om een score-card te kunnen lezen, deze staan vol afkortingen op bepaalde plaatsen, waar de coach van af kan lezen hoe zijn spelers hebben gepresteerd. Een wetenschap op zich. |   |
 |
Waar was het nu allemaal om begonnen? Wel, afgelopen vrijdag, zaterdag en
zondag waren de matches Atlanta Braves vs. Chicago Cubs! Ja, honkballers spelen heel wat
meer wedstrijden dan voetballers... De uitslagen waren respectievelijk 2-8, 3-5 en 7-4.
Concluderend 2-1 voor de Cubs, dus. Zowel Sammy Sosa als Andruw Jones sloegen een homerun. Op dit moment staan de Yankees en de Braves op de eerste plaats in hun regio en de Cubs tweede. Een ongekende luxe voor de Spider, normaal heeft hij nogal veel pech met zijn favoriete teams. Feyenoord??? |
De CasaSpider zal u of u wilt of niet op de hoogte blijven houden van de ontwikkelingen op Baseball gebied. Maar nu iets geheel anders! De Curacao Airshow. Het betreft hier een groots evenement dat twee dagen duurde. Op zaterdag was er de gehele dag gelegenheid om stilstaande vliegtuigen op Hato te bekijken en op zondag was er een theoretisch mooi programma dat tweemaal zou worden uitgevoerd. Op zaterdag togen wij om 9 uur 's morgens naar Hato. Het evenement begon zoals gebruikelijk alhier een uur te laat. Het was echter gezellig druk en wij vermaakten ons wel. Er stonden ongeveer acht vliegtuigen en die hebben wij bekeken.
Voor de gehele fotoserie, ga naar het Pictures Menu en kies voor de Curacao Airshow. Om 11 uur hielden wij het voor gezien, het begon al aardig warm te worden en bovendien speelde Nederland zijn naar later zou blijken laatste belangrijke wedstrijd op WK-nivo voor de komende vier jaar. Café Hollywood is een gerenommeerd voetbalkijk-café, dus daar gingen wij heen om de tweede helft van de wedstrijd Ierland-Nederland te volgen. We hadden geluk, want de eerste helft was wegens satellietproblemen niet uitgezonden en wij vielen in de 55e minuut binnen. Helaas was het geluk van korte duur, de vermaledijde Ieren scoorden een paar minuten na onze binnenkomst! En bij die 1-0 stand bleef het, waarmee onze uitschakeling een feit was. Na even napraten met Dik, Moraima, de nieuwe stagiares Gijs en Chris II en Jan & Mila gingen we maar naar huis, om vrij snel daarna lekker aan het strand van Mambo Beach te gaan liggen.
Zondag waren wij wederom om 9 uur gereed om naar de tweede dag van de Airshow te gaan. Ditmaal vond het gebeuren plaats bij Baya Beach Club, gelegen op Caracas Baai. Precies toen wij in de auto stapten begon het echter te stortregenen, gepaard met een beetje onweer. Gauw gingen wij weer naar huis, lafaards die wij zijn... Om 13:00 uur volgde de tweede poging. Dit was geen probleem, immers het ochtendprogramma zou vanaf 14:30 herhaald worden met nog wat extra's zoals de Special of the Day om een uur of 5 en het vuurwerk om 6 uur.
Voor de niet kenners van Curacao: Caracas Baai ligt nogal oostelijk en is slechts bereikbaar middels één weg, toepasselijk de Caracasbaaiweg geheten. Al bijna een kilometer voor het einde stonden we in de file. Aan het einde van de Caracasbaaiweg dient men linksaf te slaan om naar Baya Beach Club te rijden, door de dienstdoende agent werden wij echter naar rechts gedirigeerd, richting Jan Thiel. Dat betekende een kilometer of twee, drie lopen. Lucy houdt niet zo van lopen, een wandeling van drie kilometer noemt zij Deportes Extremos, iets voor sensatiezoekers dus. Door haar op gezette tijden een Amstel of Polar aan te bieden hield de Spider de moed erin. Bij de ingang van Baya moesten wij tweemaal ANG 10,= entree betalen. Om 14:45 waren we eindelijk boven. Op dat moment begon net het hoogtepunt van de show, de B1 bommenwerper van de US Airforce kwam een paar maal langs. Eigenlijk stond deze later gepland, wat dus zeer vreemd is. Luchiano vond het maar niks, want de bommenwerper maakte een ontzettende herrie en hij wierp nog geeneens een bom af. Lucy maakte zich vooral bezorgd over de aanwezigheid van drie grote gastanks (feitelijk kunnen het ook watertanks geweest zijn, red.) en het feit dat er twee ambulances en een brandweerwagen naast stonden. Zij dacht dat haar laatste uurtje reeds geslagen had.
Maar het was een fantastisch gezicht die bommenwerper zo dicht langs te zien komen. Nu gingen wij er eens goed voor zitten, uiteraard steeds voorzien van Polar bier. Vervolgens kwam er een Orion verkenningsvliegtuig langs, een opwarmertje zo dacht de CasaSpider. De festival-speaker riep om dat de parachutisten-act was afgelast, maar dat kon Casa niets schelen, hij wachtte op het aankomende spectakel: F16, 524 fighter squadron, Nimrod en natuurlijk de Special of the Day!
Om 15:40 zou volgens de speaker ene Peter Müller van de Airoclub Curacao zijn kunsten vertonen op klassieke muziek. Dit geschiedde uiteindelijk om 16:00. Leuk hoor, maar wij wilden actie, geweld en lawaai! Tot onthutsing en ontzetting van de Spider verkondigde de speaker na de act van Herr Müller echter doodleuk dat hij de aanwezigen bedankte voor het bijwonen van deze airshow, want het was nu afgelopen! Dit was toch wel een staaltje van kiezersbedrog dat zijn weerga niet kent. En nu moesten we ook nog dat hele eind teruglopen...
Gelukkig wordt Lucy altijd zeer inventief als er dingen gebeuren die haar niet aanstaan. Nadat wij 25 meter gelopen hadden, kwam ons een Pick-Up tegemoet. Lucy gaf een portie acteerwerk ten beste, dat haar arme familie dat hele stuk moest lopen. De bestuurder trapte erin en wij mochten achterop klimmen. Zo hadden wij een comfortabele trip bijna naar de plaats waar onze auto geparkeerd stond. Al met al kostte het nog een uur om via de file thuis te komen. Het gevoel over de Airshow is tweeërlei, mooi woord trouwens. Enerzijds voelden wij ons flink bekocht door de waardeloze organisatie, anderszijds waren het toch twee leuke dagen met veel afwisseling, maar voor de goede orde: dit was zeker niet aan de organisatoren van de Airshow te danken!
Zoals de geïnteresseerde lezer weet houdt de CasaSpider niet alleen van statistieken maar ook van mijlpalen. En vandaag is het weer zo ver, andermaal is een mijlpaal bereikt. Ja, op 3 september 1999 zette Lucy voet op Curacao. Wij wonen dus nu twee jaren samen en wat de CasaSpider betreft mogen er nog vele volgen. Niet dat de Spider romantisch is, weest niet ongerust, maar hij heeft vandaag dan toch een bloemetje voor zijn Lucy gekocht. Dat wij goed bij elkaar passen blijkt wel uit het antwoord van Lucy: 'Het werd wel eens tijd!'. Maar ze was er toch oprecht blij mee, getuige onderstaande foto die gemaakt is met behulp van de AF Illuminator van de CasaCamera...
Luchiano wilde liever dat er een filmpje gemaakt werd, gezien de hoeveelheid filmmateriaal dat de Spider reeds van hem verzameld heeft, moet in hem toch een groot acteur schuilen.
Wel, dat was het weer voor deze week. In het kader van het commercieel denken sluit Casa af met de woorden dat deze update tot stand is gekomen mede dankzij Balmoral (Regentes, 10 tuitknaks, 3 gerookt), Captain Morgan Jamaica Rum en Boca Chica Puerto Rican Rum. En ook nog een stukje Brie.
Blijf kijken, hasta luego,
CasaSpider.
Wij schrijven maandag 27.08.2001 ongeveer 21:05:49. De week is niet zo best begonnen met de nederlaag van Feyenoord tegen Ajax, thuis nog wel. Dat was nog erger dan de hockey-dames die de finale van de Champions-Trophy tegen Argentinie verloren. En ook de Curacaose jeugdhonkballers verloren de finale van de Little League tegen Japan op een bijzondere wijze: zij stonden in de negende inning met 1-0 voor, Japan was aan slag, twee man waren reeds uit en nummer drie had twee slag aan zijn broek, met 1 man op de honken. Prompt werd er een home-run geslagen met als gevolg dat Curacao met 1-2 verloor. Heel triest allemaal...
| Gelukkig is er ook beter nieuws. De laatste tijd krijgt de Spider nogal wat vragen over hoe het toch met Edgar gaat. En men is hoogstverbaasd als Casa meldt dat Edgar al weer een half jaar in Brazilie woont en zelfs live op het Internet is getrouwd met Rejane. In Brazilie is men technologisch een beetje verder dan hier op Curaca en dus zit Edgar de hele dag op ICQ met een erg snelle verbinding. Gelukkig kan de CasaSpider ondanks zijn langzame verbinding veel sneller tikken dan Edgar, dat houdt de balans in evenwicht. De laatste discussie ging over de aanschaf van een scooter, Edgar heeft zijn zinnen gezet op het model Sundancer en gaf meteen het webadres door. |
|
|
De Spider ging eens op onderzoek en vond een mooier model, de LX. Dat had Edgar ook al gezien, maar die is 130 cm. breed en de Sundancer slechts 100 cm. Daarmee past de laatste nog net wel in de lift en de LX niet... Het is dus de Sundancer geworden. Het apparaat heeft overigens een topsnelheid van 9.6 kilometer per uur. Casa vroeg of Rejane nu ook zo'n scooter zou krijgen, voor de gezelligheid. 'Nee', antwoordde pichiri Edgar, 'een normaal mens kan 5 kilometer per uur lopen, da's genoeg!'. Het is me er een. Verder kreeg Casa nog een serie foto's opgestuurd van de huwelijksreis, zelf vindt Edgar dat hij tegenwoordig op Brad Pitt lijkt, oordeelt u zelf... |
Dinsdag vond de Sql Integrator Technical Meeting plaats in Avila Beach. De vergadering bracht weinig bijzonderheden, dus om een uur of acht kon de borrel beginnen. Het is een gezellige plek daar, met uitzicht op de pier van Blues en de stemming zat er dan ook al vlug in. De CasaSpider had voor de gelegenheid de camera eens meegenomen en kon weldra beginnen met een fotosessie.
Voor diegenen die trachten nog wat mensen te herkennen, van links naar rechts: Dik, Chris, Vivian, serveerster, stukje hoofd van Steve, Paul, Marlieke, Herman, Nick, Liza, Sandra, Cor. De Spider kan er eentje naastzitten. IJdel als hij is herkent Casa natuurlijk wel zichzelf, ditmaal aan de zijde van Karin...
Het was een leuke borrel, uhh Technical Meeting. De volgende dag ging de Spider gewoontegetrouw naar de Vis2000 kamer en zei daar dat het leuk was geweest, maar dat hij bij thuiskomst rammelde van de honger en daarom maarliefst twee grote borden patat met mayonaise veroberd heeft. Wel, klaarblijkelijk was Casa niet de enige met dit gevoel, de een had meteen frikandellen in de pan gegooid, de ander een hamburger, maar iedereen moest dus nog eten. Een aandachtspuntje voor de volgende keer.
Een ander opvallend iets was het gedrag van een aantal mensen, op het moment dat er foto's genomen werden. Sandra M. en Cedric H. wilden persé niet met hun gezicht op de foto, onbegrijpelijk voor de Spider, immers men was op het werk! En wat te denken van Ralph (AKA Ralphje) L. en Signourka M., zij wilden wel op de foto, maar persé niet met elkaar. Ja, dit waren bijzondere momenten...
Zaterdagochtend besloot Lucy dat we maar eens op de porch moesten ontbijten, dat is veel gezelliger. En zo geschiedde. Voor Luchiano was het goed, want zo eet hij beter. Overigens is de kleine man druk doende het lied 'Ik ben de Blauwbilgorgel' te leren. Het schiet al aardig op, in het begin zag hij het niet zo zitten om zijn moeder een Porgel te noemen en zijn vader een Porulan, maar daar is hij inmiddels over heen.
Zondagmorgen gebeurde er iets bijzonders, Lucy gaf te kennen dat zij wel eens naar de kerk wilde. Het moet niet gekker worden! Na een uur en drie kwartier werd de Spider toch wat ongerust, maar toen kwam ze er net weer aan. Casa dankte God op zijn blote knieen dat hij niet mee was gegaan... Over Lucy gesproken, zij volgt sinds een week voor de tweede maal een gecombineerde cursus Nederlands/Engels. Dit is nog geen sinecure voor een Spaanstalige, want men moet dus Engels leren vanuit het Nederlands en andersom. De rest van de cursus wordt er Papiamentu gepraat, ook een taal die Lucy nog niet machtig is. Zojuist vertelde Lucy de Spider dat zij nu van die drie talen Papiamentu het beste beheerst! Misschien was dat uiteindelijk wel de bedoeling van de docente... Het rapport was een mooie gelegenheid de textmode van de camera eens uit te testen en dat viel niet tegen. Let wel, de oorspronkelijke grootte van het document is van ruim 1 Mb teruggebracht naar 25 Kb...
En zondagmiddag kwam Krijn even aanwippen, samen met Dirk. Het blijft grappig om te zien hoe snel die kleine kinderen groeien en hoe groot het verschil is bij een absoluut gezien klein leeftijdsverschil. Elke fase heeft zijn bijzondere kanten. Luchiano is nu het concept Dromen aan het leren. Vandaag gingen we samen naar de Supermarkt en Luchiano was erg moe. Tijdens de rit ging hij op de achterbank liggen slapen, hij zei dat hij ging dromen. Toen we bij de Centrum Supermarkt aankwamen, vroeg Casa aan Luchiano: 'En, wat was je nu aan het dromen?', waarop Luchiano antwoordde: 'Dat jij mij aan het wakkermaken bent...'.
Tot zover de wekelijkse story, blijf echter kijken voor updates, men weet maar nooit!
Hasta luego,
The CasaSpider.
