Ja, Guten Tag allerseits!
Update #01, 10.12.2001 / 21.29.41
Wij schrijven maandag 10 december 2001 ongeveer 21:29:41. De CasaSpider is inmiddels
gewend aan de Dos Dedos Tequila, ondanks dat hij toch echt wat scherper van smaak is dan
Jose Cuervo. Maar ja, hij is dan ook een stuk goedkoper, dus Dos Dedos wordt het nieuwe
huismerk.
Tanja schrijft nu over haar Curacao-tijd. Vorige week beschreef zij de aankomst op Hato, ditmaal is haar eerste Karnaval-Erlebnis aan de beurt. Ga snel kijken, maar kom wel terug! Inmiddels is het haar veertiende verhaal, een blijvertje dus.
De belangrijkste gebeurtenis van de afgelopen week was toch wel het bezoek van Sinterklaas aan kleuterschool Chispita. De Spider heeft hier een hoop foto's van gemaakt, te bereiken via het Pictures Menu. Casa moest Willy en Luchiano toch naar school brengen, dus hij bleef wat langer om Sint ook eens in het echt te zien. Wel, juffrouw Annemarie had e.e.a. uitstekend georganiseerd, zowel qua activiteiten als qua tijdsplanning. Continue moesten er verschillende kinderen optreden voor Sint, om liedjes te zingen of spelletjes te doen. Luchiano was bij het eerste spelletje, stoelendans, nog wat schuchter en wilde niet meedoen. Bij alle overige activiteiten was hij echter haantje de voorste. Leuk om te zien hoe enthousiast het jong steeds 'Ikke, ikke' riep en meteen naar voren stormde.
Aan het eind werden de kado's simultaan door de Zwarte Pieten uitgedeeld, een slimme zet, want welk kind kan er nou zolang wachten totdat hij (M/V) aan de beurt is om naar Sint toe te gaan. Op een enkele uitzondering na was er ook niemand bang, zelfs Luchiano niet, die toch enige malen door Lucy en de CasaSpider gechanteerd was - helemaal fout, ja we weten het, maar het was gewoon te verleidelijk - met allerlei wrede straffen die Zwarte Piet kan uitdelen.
Elke morgen betreedt DBA CasaSpider de kamer van de ontwikkelaars om goede morgen te
zeggen en wat ervaringen uit te wisselen. De ontwikkelaars bij Aqualectra Distribution dat
zijn Karin Meijer, Richard Maat en Frank Hogenes. Ditmaal vroeg Frank naar Irene, de baby
van Nick Keeman. Of Casa al op bezoek geweest was. 'Jazeker, heb je de website dan niet
gelezen?', antwoordde de Spider.
'O ja, ik heb de foto wel gezien...' zei Frank.
Spider: 'Hmmm, dan lees je de site dus niet zo goed, dat je je dat niet meer kan
herinneren...'
Frank: 'Ach ja, maar er staat zoveel geneuzel in over Lucy, Luchiano en jou, dat sla ik
altijd gauw over.'
Daar tik je je dan de hele maandagavond blauw voor, Frank bedankt!
Lucy is serieus bezig met haar website. Hij wijzigt sneller dan die van de CasaSpider! Het is leuk om te zien hoe zo'n site tot leven komt. Nog even en een groot aantal zoek-engines leidt een immens aantal bezoekers naar haar site. Inmiddels staat er een hoop informatie op, bijvoorbeeld over de Merengue. Alles uiteraard in het Spaans. Potentiele hits zijn de rubrieken Punto de Encuentro en La Chica del Mes.
Afgelopen zondag ging de Spider-family naar Mambo Beach en de camera was erbij. Lucy ging zelf op zoek naar potentiele Chica's del Mes en vond er een, die toch zeker de moeite waard is. Het is Judy uit Colombia en hieronder staat alvast een voorproefje. Voor meer foto's dient men uiteraard Lucy's site te bezoeken!
Mensen (dames) worden aangemoedigd zich op te geven om ook Chica del Mes te worden!
Zondag was dus Mambo-dag. Ditmaal was de familie wat laat, na 16:30. Toch werd er nog even gezwommen en het voordeel van laat komen is dat het Happy Hour eerder begint. De Spider kon Luchiano nog een hele tijd vermaken door de Toreador uit te hangen. Beetje 'Olé!' roepen en wat met de handdoek zwaaien, moeilijk is het eigenlijk niet.
Op Curacao, evenals in alle landen die dichtbij de evenaar liggen, is het tegenwoordig al vroeg donker, zo omstreeks half zeven, vandaar dat de foto's wat donker ogen...
Günther, de broer van Angelique, is met zijn vriendin Biorna voor een paar weken op Curacao. Normaal wonen zij in Enschede, dus ze zijn er flink op vooruit gegaan.
In tegenstelling tot Angelique behoort Günther tot het wantrouwende type. Hij verdacht de Spider er onmiddellijk van dat deze Günther's hoofd op het lichaam van een vrouw zou zetten. Derhalve vroeg hij hoe Casa's website eigenlijk heette. Toen de CasaSpider antwoordde: http://www.transsexual.com was Günther (en Biorna) helemaal gerustgesteld.
Luchiano had bijzonder veel zin in het Happy Hour, met name nadat hij gezien had dat Kristie er ook was. Helaas besteedde Kristie ietwat weinig aandacht aan Luchiano, zij ging liever op stap met een veel ouder buurmeisje. En toen de Hogenesjes (van het geneuzel) vertrokken waren, was het snel gedaan met de zin van Luchiano. En dus moesten ook Lucy en de Spider alweer vroeg huiswaarts.
Opvoedkunde is geen sinecure, vertel de Spider wat. Op dit moment dreigt Luchiano verslaafd te worden aan TV kijken, dat is niet zo best. Hij kan uren naar Cartoonnet kijken, overigens is hij wat dat betreft in prima gezelschap, want ook columniste Tanja was hier dol op. Het varken weet dat zijn vader hier, aan dat TV kijken, een hekel aan heeft. Als Casa thuiskomt en zijn familie groet, accepteert hij niet dat Luchiano geen aandacht aan hem besteedt wegens een televisieprogramma. Eens heeft Casa hierom de TV al uitgezet. Dat weet Luchiano, dus tegenwoordig veinst hij interesse, zegt 'Hallo papi' en vervolgt zijn programma. Ja, kinderen leren snel! Een van Luchiano's favorieten is Johnny Bravo en de Spider moet bekennen dat dat wel een grappig personage is. Gevolg is wel dat Luchiano nu om de haverklap zegt: 'Oooh man', want dat zegt Johnny Bravo ook iedere keer. Wel, hij leert er in ieder geval Engels van. Laatst lag het varken op zijn kop in een stoel te spartelen, al roepende: 'Somebody help me!'.
Sorry voor het geneuzel Frank, maar Lucy kan zich nogal druk maken om geldverspilling. Dat komt omdat zij een aantal wensen heeft die helaas geld kosten, zoals daar zijn een eigen auto. Toen de Spider haar vertelde dat Michael Jackson laatst twee miljoen gulden heeft betaald om voor de verandering weer eens wat bruiner te worden, gooide zij zich op de grond kermend dat van dat geld zoveel nuttige dingen gedaan hadden kunnen worden, zoals bijvoorbeeld een auto voor haar kopen. Het is oneerlijk verdeeld in de wereld.
Tot slot nog wat auto-perikelen. Toen de Spiders zondag naar Mambo wilden rijden, startte de Golf al niet zo best. Gelukkig kwamen wij wel thuis. Maandagochtend was er echter geen beweging meer in de auto te krijgen. Collega Nick Keeman bracht derhalve de kinderen naar school en Casa ging thuis zitten wachten op Uralco, de garage annex lease-maatschappij. Zo langzaam als de Uralco medewerkers zijn als men ernaartoe gaat, zo snel zijn ze in de buitendienst. Binnnen een half uur kwam er al iemand en deze man constateerde al heel snel dat de accu het had begeven. Dat was niet zo vreemd, want de originele accu zat nog in de Golf, die een leeftijd heeft van ruim vier jaren. Volgens de Uralco medewerker gaat een accu op Curacao normaal één jaar mee en maximaal twee. Vier is dus bijzonder veel, waarschijnlijk ligt dit aan Casa's rijstijl: veel gasgeven waardoor het ding op de korte ritjes tenminste nog een beetje opgeladen wordt. Bij deze is dat dus de tip van de week, gasgeven!
Het is mooi geweest, de feestmaand december is in volle gang. Zaterdag de spetterende Sql Integrator Party in Olé Olé, daarna Kerstmis en Nieuwjaar. Het belooft wat. Blijf kijken, dus!
Hasta luego,
CasaSpider.
Wij schrijven maandag 3 december 2001 ongeveer 19:42:43. Er staat veel op het programma vanavond, maar de Tequila is ditmaal van een ander merk: Two Fingers (Dos Dedos) in plaats van de gebruikelijke Jose Cuervo. Als dat maar goed gaat... De CasaSpider had de hele week vakantie, nou ja vakantie, met zowel vader als zus Nijhuis in huis kan men niet bepaald van vakantie spreken. Maar de Nijhuizen komen zometeen aan de beurt, een traditie wordt in ere hersteld: de update begint met Tanja! Hier wachten tenslotte de meeste lezers op, nietwaar? Tanja is bezig met een serie over haar tijd op Curacao en uiteraard verwacht zij wederom vele reacties.
Het CasaNews gaat over het algemeen over het leven van de CasaSpider op Curacao. Het is niet een soort van opinie-pagina. Soms kan de Spider het echter niet laten en zo'n moment is nu aangebroken. Het afscheid van Louis van Gaal mag men niet zomaar voorbij laten gaan, het leidde tot een stukje televisie van de bovenste plank.
Casa heeft respect voor Louis van Gaal als trainer. De man is technisch bekwaam en heeft zich ook bewezen in het verleden. Gevoelsmatig staat de Spider echter aan de kant van de voetballende trainers: Cruyff, Van Hanegem, Rijkaard, Koeman. En dus niet aan de kant van de gymleraren Van Gaal en Adriaanse. Vooral de arrogantie van Van Gaal leidt bij de CasaSpider spontaan tot afstotingsverschijnselen. Rinus Israel zei terecht dat een dergelijke houding wel geaccepteerd wordt bij klinkende resultaten, maar als het wat minder gaat wordt betrokkene dubbelhard aangepakt.
Terug naar het afscheid. Toen de Spider Van Gaal tekeer hoorde gaan zag hij een persoon die wanhopig tot het bittere eind de regie in eigen hand wilde houden. Het was bijna onwerkelijk om te zien. Hoogtepunt was toch wel toen Van Gaal even met zijn hand aan zijn neus zat en er meteen door de fotografen op los geflitst werd. 'ZIE JE NOU, ZET DAT NOU MORGEN NIET IN DE KRANT HE, EEN FOTO VAN VAN GAAL DIE AAN ZIJN NEUS ZIT! ZIE JE NOU HOE HET WERKT, IK ZIT EVEN AAN MIJN NEUS EN JULLIE BEGINNEN TE FLITSEN! ZO GAAT DAT NOU MET DE MEDIA!' Het leek wel theater van de bovenste plank, maar feitelijk zat hier natuurlijk een man die dringend psychiatrische hulp nodig heeft. Als het al niet te laat is...
Tot groot verdriet van Pa Harry en zus Margriet is het regentijd op Curacao. Dit betekent dat het vanaf zaterdag tot en met dinsdag regenachtig was. Harry en Margriet wilden echter ten koste van alles bruin worden. Dinsdag moest en zou derhalve een stranddag worden. Om een uur of drie zag het er echter nog steeds somber uit, het begon zelfs al te druppelen. Daarom stelde de Spider voor om eerst gezamenlijk naar Centrum Supermarkt te gaan en daarna te bezien of er nog een strandbezoek inzat. Margriet zag hier de logica wel van in, Harry niet. Hij wilde toch naar het strand, want hij zag nog een klein lichtblauw plekje aan de verder donkere hemel. Casa wees hem er wel op dat dat blauwe plekje zich een paar kilometer ten westen van Mambo Beach bevond, maar Harry hield voet bij stuk dat Mambo juist precies onder dat lichtblauwe plekje lag. En dus reden Margriet en Casa via Mambo Beach naar Centrum Supermarkt. Vlak nadat zij Harry hadden achtergelaten veranderde het druppelbuitje in een heuse hoosbui. De straten op Curacao verworden dan al snel tot kleine rivieren. Onderweg werd Harry's situatie besproken en ook zijn eigenwijsheid. Nadat Margriet en de Spider thuis waren gekomen en net wilden beginnen aan de Nieuwe Revu en de Panorama, ging de telefoon. Het was Harry.
Harry: 'Hallo, met Harry! Hoe is het weer bij jullie?'
Spider: 'Ha Harry, hier is het weer perfect!'
Harry: 'O, dan denk ik dat ik maar jullie kant op kom...'
En dus klommen wij weer in de auto om de natte ongelukkige op te halen.
Woensdag, één dag voor het vertrek van Margriet en Harry, stond de beklimming van de Christoffelberg gepland. Luchiano kon 's middags bij Tirso van Karin spelen. Zodoende kon Lucy tot haar grote vreugde mee. Een jaar of wat geleden heeft zij de berg voor de eerste keer beklommen en na afloop sprak zij: 'dit was eens maar nooit weer!'.
's Morgens vroeg regende het nogal hard in de Socratesstraat, dus Casa zag dit leuke dagje al in het water vallen. Besloten werd om toch richting Band'abou te rijden, men weet immers maar nooit: op een eiland als Curacao is het mogelijk dat het op de ene plek regent en een kilometer verderop de zon schijnt. En zo was het nu ook. Het Christoffelpark lag in een stralend zonnetje. Zelfs bleek het mogelijk om met een eenvoudige Volkswagen Golf tot aan de voet van de berg door te rijden, dat scheelt al gauw een half uur lopen.
Margriet had 's morgens boterhammen met kaas klaargemaakt. Het betrof hier bruine boterhammen. Helaas was de Spider vergeten ook voor wit brood te zorgen, Lucy lust namelijk geen bruin brood. En zij had nog expliciet aan Casa gevraagd of hij voor brood had gezorgd... Net voor de beklimming kwam Lucy er dus achter dat er geen wit brood was en dat was Casa's schuld. Lucy was hierdoor nogal gepikeerd en liep in hoog tempo zwijgend de berg op. De beklimming ging voorspoedig, ook al is het altijd leuk om te zien hoe mensen die dit voor de eerste maal doen aankijken tegen het laatste stuk. Hier moet namelijk echt geklauterd worden. Boven aangekomen was iedereen apetrots. Lucy was niet boos meer. Casa complimenteerde haar met het tempo. 'Ja, ik was zo boos op jou dat ik aan niets anders dacht en daardoor ben ik zonder iets te voelen naar boven gestoven'. Eigenlijk wel een goeie truc, toch?
Hieronder de bijgewerkte tabel van Casa's Christoffelberg Beklimmingen (CCB). Het is heel goed mogelijk dat er een of twee entries ontbreken, maar 13 is dus het absolute minimum.
| 13. | 28.11.2001 | Harry, Margriet, Lucy |
| 12. | 08.02.2000 | Lucy, Piet, Verina, Ilona, Dik, Chris |
| 11. | 07.03.1999 | Ronald, Marcel |
| 10. | 10.01.1999 | Piet, Verina, Teus |
| 09. | 27.05.1998 | Olga |
| 08. | 18.05.1998 | Jannie |
| 07. | 14.02.1998 | Ron, Sandra |
| 06. | 01.02.1998 | Karen |
| 05. | 15.05.1997 | Katja |
| 04. | 26.11.1996 | Majlis |
| 03. | mei 1996 | Irma |
| 02. | 15.02.1996 | Irma, Ronald, Henry, Cynthia, Ingrid, John |
| 01. | feb. 1994 | Nick, Ronald, Johan, Dorien |
What goes up must go down, zo ook wij. In de afdaling waren de dames, die toevalligerwijze beide Steenbokken zijn, toch echt sneller dan de heren. Maar ja, zowel Harry als de Spider zijn Stieren en die grazen nu eenmaal liever in de wei, gezellig tussen de koetjes...
Na de Christoffelberg is een bezoek aan Boca Tabla vaste prik. Tegenwoordig is Boca Tabla omgetoverd in een heus natuurpark: Shete Boca (Zeven Monden). Wij hadden echter alleen interesse in Boca Tabla, de spectaculairste mond. De vrouw die de slagboom bediende waarschuwde ons dat de zee nogal ruw was. Een man had al een hoofdwond opgelopen. Normaliter negeert de CasaSpider dit soort waarschuwingen, hij maakt zelf wel uit wat ruw is. Een jaar of twee geleden sloeg Casa echter al eens een dergelijke waarschuwing in de wind en dat heeft hij toen moeten bekopen met het verlies van het hoesje van zijn camera. Ditmaal was hij dus dubbel gewaarschuwd en dat was maar goed ook. Want het plekje in de grot waar men normaliter de aanstormende zee zo mooi kan aan komen zien rollen, wel dat plekje was niet te bereiken wegens de hoge golven. Zelfs achter een veilig lijkend muurtje liep de Spider nog natte voeten op.
Na nog even Boca Grandi te hebben bekeken, klommen wij in de auto en programmeerden het navigatiesysteem op Porto Mari. Dit is toch wel het aangenaamste strand tegenwoordig op Curacao. Schaduw, comfortabele stoelen, een mooie zee, een goede bar en een schappelijke prijs zijn de componenten. De dorst werd flink gelest met sodawater en Amstel. Natuurlijk werd er ook gezwommen, gezond en geslapen en toen was het tijd om Luchiano eens te gaan halen.
's Avonds bereidde Lucy het afscheidsmaal en voor de laatste maal werd er geboerenbridget. Het was een actief dagje. De volledige fotoserie van het dagje Christoffel is te vinden in het Pictures Menu.
Donderdag 29 november was de dag van het afscheid. Harry en Margriet gingen terug naar het regenachtige Nederland. 's Morgens werd rustig ontbeten en ingecheckt. 's Middags moesten er nog snel wat foto's gemaakt worden vanaf Fort Nassau. Harry is een echte supertourist, maar het leuke is dat hij daar ook rond voor uitkomt. Zo draagt hij vol trots een mouwloos Curacao T-shirt en kan niet genoeg filmmateriaal van de Juliana- en Pontjesbrug verzamelen.
Op Hato werd afscheid genomen. Lucy, Luchiano en de CasaSpider bleven op de uitkijkpost wachten om te zien hoe Harry en Margriet naar het vliegtuig liepen. Ook wilden wij zien hoe het vliegtuig opsteeg, men moet er immers zeker van zijn dat het bezoek ook daadwerkelijk verdwijnt! Dit duurde nog best een tijd, er was een vertraging van bijna een uur. Maar uiteindelijk was het dan zover. Het waren tien leuke dagen. Casa vond het leuk dat vooral Lucy zich prima vermaakte met Harry en Margriet. Zij was 's avonds zelfs een beetje triest, omdat het nu afgelopen was met het boerenbridgen iedere avond. Van hieruit derhalve nogmaals de hartelijke groeten aan Harry en Margriet van Lucy, Luchiano en de CasaSpider. Tot een volgende keer!
Klik op de link om alle afscheids-foto's te bekijken of ga er naartoe via het Pictures Menu.
Als uitsmijter voor de liefhebbers nog een laatste verhaal van Harry Nijhuis, die zich alweer helemaal in de Nederlandse sferen bevindt...
Achteneenhalf (8,5) uur vliegen van Hato naar Schiphol (8000 kilometer of iets meer of iets minder) en daarna in drieeneenhalf (3,5) uur van Schiphol naar Dommelen (120 kilometer). Het is een schril contrast. De temperatuur daalde van 31 graden naar 12 graden: het is evenzeer een contrast.
Maar we (Margriet en ik) zijn weer thuis. Warm ontvangen door de familie. Met een karrenvracht aan goede herinneringen (ze staan allemaal in de site). Met een bruin velletje, hoewel na twee keer douchen het al lichter wordt. Verkeerde crème gebruikt? De overheersende indruk is: wat is het heerlijk relaxend om een kleine twee weken ’s morgens in de warmte op te staan en er ’s avonds mee naar bed te gaan.
Drie dagen later is veel al weer heel gewoon. Veel achterstallige kranten gelezen, Feijenoord verloren, de schaatsers een beetje kansloos. Overheersend nieuws hier in Nederland blijkt echter alles wat met voetbal te maken heeft. Vele pagina’s en uren TV exposure voor de gevallen coaches van Gaal en Adriaanse. Het lijken wel wereldleiders. Een klein berichtje, dat Wim Kok al twee weken ziek is. Vandaag opnieuw headlines voor Ronald Koeman, de nieuwe coach van Ajax. Interessant ook het nieuws dat twee jonge Braziliaantjes Cristiano Dos Santos Rodrigues (Christiano) en Sergio Pacheco de Oliveira (Sergio) na vijf jaar opleiding bij NAC Breda zomaar kunnen worden opgekocht. Slavenhandel, zei ten Cate, ze zitten alleen niet meer op de boot maar in het vliegtuig. Jammer dat er anderhalve eeuw geleden nog geen voetbal en bestond (en geen vliegtuig). Maar ten Cate heeft natuurlijk wel gelijk.
Nieuws, veel nieuws. Interessant ook mijn bericht, dat mijn mobieltje (met KPN abonnement) het op Curacao niet deed. Navraag in de Primafoonwinkel leerde mij, dat het netwerk op Curacao niet geschikt is; het is een verouderd analoog stelsel, werd beweerd. Dat zullen we dan maar opnemen in het grootscheepse recovery program dat de volgende regering op mijn advies gaat lanceren voor het Koninkrijksdeel. Opletten in 2002!
Spider verzocht mij het niet te lang te maken, want hij zit zelf ook vol met oprispingen (persoonlijk ervaren). Ik geeft hem graag de ruimte. Vanuit Dommelen: Houdoe.
Lucy is bezig met haar eigen website. Zij heeft een aantal leuke ideeën en de site begint te leven. Nadeel of voordeel, net hoe men het bekijkt, is dat de site volledig in het Spaans is. Maar er staan ook veel foto's op. Interessant zijn vooral de rubrieken La Chica Merengue, waar het model van de maand staat, en Punto de Encuentro, waar mensen contact kunnen zoeken met andere mensen. Ga snel kijken en reageer op Lucy's email-adres.
In de loop van de week ontving de Spider een uitnodiging per email voor de HouseWarming Party van Lucien, de Financial Manager van Sql Integrator. Eerst dacht Casa nog dat Outlook bleef hangen, maar een uurtje later bleek dat de uitnodiging van Lucien bijna vijf Megabyte besloeg. De grootte werd veroorzaakt door de bitmap van een stuk van de kaart van Curacao. Zaterdag was Lucien's party en gelukkig vond de Spider diens huis in een keer, uiteraard juist dankzij de uitstekende routebeschrijving.
Lucien had Lucy al min of meer uitgenodigd op het negenjarig verjaardagsfeest van Sql Integrator. Er zou veel gedanst worden en Lucy moest maar wat Bachata CD's meenemen. Wel, dat was Lucy vergeten. Achteraf was dat niet zo'n ramp, want ten eerste kon Lucy zaterdag nog nauwelijks lopen, met dank aan de Christoffelberg. Ten tweede werd de gehele avond muzikaal verzorgd door vrienden van Lucien die in een Politie (?) Fanfare spelen.
De fanfare-muziek zorgde voor een apart sfeertje. Het eten was Surinaams en dus uitstekend verzorgd en ook aan Amstel was geen gebrek. Het was een gezellig feest. Er waren meer kinderen aanwezig, dus ook Luchiano vermaakte zich goed. Alex Petri had zijn electrische gitaar meegenomen, maar ondanks diverse pogingen van de Spider kwam de oude Rocker Alex helaas, helaas niet in actie. Het was dan ook al tien jaar geleden dat Alex in een bandje speelde, maar toch, sommige dingen verleert men niet zo een, twee, drie...
Op bovenstaande foto ziet men duidelijk hoe triest Alex' gitaar sip naar de muur kijkt, wachtend om bespeeld te worden. Het is er niet van gekomen... Wie er niet of nauwelijks van zijn gitaar af te slaan was, dat was de gastheer zelf, Lucien. Gastheer zijn is vaak niet zo gemakkelijk, meestal loopt men gespannen heen en weer te draven, kijkend of de gasten het nog wel naar hun zin hebben. Zo niet Lucien. In de keuken had hij vier dames opgesloten die voor het heerlijke eten zorgden. Lucien zelf speelde lekker mee met de fanfare en hij genoot er zichtbaar van. Gelijk heeft hij!
Casa heeft nog even gepraat met de vrouw van de klarinettist en wat bleek? Zij heet Esther Alfonso en is de nicht van Pauline, collega van de Spider. Wat natuurlijk niet vergeten mag worden bij een HouseWarming Party is het huis. Welnu, het huis van Lucien mag er zijn en de inrichting is smaakvol. Kijk zelf maar...
Ja, Lucien heeft smaak. Weliswaar gaat er een punt of drie af van het geheel als Lucien op de bank zit in plaats van Lucy, maar desalniettemin. Het is een fijn huis en de CasaSpider hoopt dat Lucien wederom zulke leuke buren krijgt als op de Maishiweg, want deze waren ook aanwezig op het feest. Klik op de link om de volledige fotoserie te bekijken of ga ernaartoe via het Pictures Menu.
Donderdag 29 november om 20:00 uur werd er in het Sehos een meisje geboren. En niet zomaar een meisje, neen, het is de dochter, Irene genaamd, van mede SWOT-member Nick Keeman en niet te vergeten zijn vrouw Denise. Zondag ging de Spider-family op bezoek bij de Keemannen. Nou ja, mannen... Op dit moment zijn de vrouwen in de meerderheid, gezien de geboorte van Irene en de aanwezigheid van Madeleine, een zus van Denise.
Het is steeds weer leuk om te zien hoe iemand reageert die voor het eerst vader wordt. Dat geeft veel positieve energie. Als de Spider echter zo naar Luchiano kijkt vindt hij één toch wel genoeg. Nick vertelde nog hoe hij in het Sehos door een verpleegster op de hoogte werd gebracht dat hij vader was geworden, hij mocht helaas niet bij de bevalling aanwezig zijn omdat dit met een keizersnede geschiedde. De operatie-afdeling op de tweede verdieping was helemaal leeg en Nick kon zich niet inhouden, hij schreeuwde het uit: IK HEB EEN DOCHTER!!! Tot hij plotseling toch iemand hoorde: 'Huh, wat moet dat?'.
Denise had nog pijn van de operatie, maar zag er toch opmerkelijk fit uit. Toch wilde ze nog niet op de foto. Dat wilde haar zus Madeleine gelukkig wel, speciaal voor Lucy's website. Dus de CasaSpider kan even meeprofiteren...
Grappig was ook dat Willy, het vijfjarige zoontje van Nick en Denise, enigszins teleurgesteld was. Maandenlang had hij zich verheugd op zijn zusje, maar toen zij er eenmaal was bleek dat hij er nog helemaal niet mee kon spelen. Dat zal ook nog wel even duren...
Het is de hoogste tijd om de CasaSpider Links Pagina eens bij te werken. De directe collega's Paul en Wilbert hebben ieder hun site, alhoewel zeer verschillend van inhoud. En ook de stagiaires Christiaan en Gijs tikken er aardig op los. Last but not least is daar Lucy die iets moois van haar site gaat maken. Neem de tijd en klik op de links!
Deze update zit er bijna op. Met een beetje pech heeft de Spider hem sneller ingetikt dan dat hij ingeladen wordt, met al die foto's. Maar er zijn mensen, ja echt waar, die alleen de foto's bekijken. Het is eigenlijk niet te geloven. Een lezer, wonende in Brazilie maar de Nederlandse taal zeer machtig, heeft hier wel een zeer speciaal excuus voor: het lettertype Times Roman zou niet te lezen zijn, nou ja zeg, verzin iets anders Edgar...
Een goede tip kreeg Casa van een fan en niet zomaar een fan, neen de nummer twee van het Antilliaanse Bridgekampioenschap: Karin. In Nederland heerst het beeld dat hier in Curacao het geld maar wat verbrast wordt. Wel, dat is niet geheel waar. Hier bij Kodela (Aqualectra Distribution) let men wel degelijk op de centen! Zo is recentelijk het verstrekken van gratis koffie aan de medewerkers gestopt! Gelukkig zag men bijtijds in dat de productiviteit dan toch echt een dieptepunt zou bereiken, dus nu wordt de koffie op rantsoen verstrekt. Beter iets dan niets zeggen wij dan maar...
Wellicht zijn er mensen die denken: 'Goh, ik zou toch graag eens wat oude verhalen van de CasaSpider lezen', ja die kunnen er best zijn. Daar hoeft men zich niet voor te schamen. Bovenaan het CasaNews staat een mooie bruine button met daarop een link naar de CasaNews History. De Spider heeft de indruk dat niet iedereen van het bestaan van deze button afweet, vandaar deze alinea. Om het nog gemakkelijker te maken: klik eens hierop!
Bestaan er nog mensen die op hun computer flipperen? Nou, toen Pa Harry en zus Margriet op bezoek waren hebben zij dit spel ontdekt. Harry scoorde een mooie 5 miljoen ofzo. Margriet zat op 4 miljoen en Casa kwam niet verder dan 200.000. Na hun vertrek heeft hij zich echter een avondje kwaadgemaakt en het resultaat mag er zijn, kijk zelf maar...
Zie dat maar eens te verbeteren...
Wie kent er nog Marco Giumento? Of: wie kent hem niet... Uit betrouwbare bron kreeg de CasaSpider wat laatste berichten over dit bijzondere exemplaar van het menselijk ras. Marco heeft namelijk iets nieuws meegemaakt, het fenomeen Stagediven...
Toen Marco zich vanaf een hek naar beneden liet vallen (meer hek dive dus) zag hij de mensen uiteen gaan toen hij zijn landing inzette. Kortom hij kwakte op de grond. Met Ome Willem heeft hij ook een nare ervaring. Hij kwam ongelukkig met zijn knie knel te zitten in een klapstoel en werd niet eens door Ome Willem gered, maar door '1 of andere oude muts'. Dat was al op zijn 6e jaar.
Ja, Marco heeft een zwaar leven. Het wordt tijd dat hij weer eens naar Curacao komt.
Het loopt tegen middernacht, het werk zit erop. De CasaSpider gaat nog even een Tequila drinken met Lucy en wie weet... is er meer nieuws deze week. Blijf kijken!
Hasta luego,
The CasaSpider.