Ja, Guten Tag allerseits!
Update #01, 21.11.2002 / 21:38:44
Hier weer een update van Luc en Pascale en hun avonturen op Curacao. Sinds dinsdag wonen we niet meer bij de familie CasaSpider, nee, we zijn verhuisd naar Caribbean Flowers waar we een appartementje hebben. Het is dezelfde als Piet en Verona ooit hebben gehuurd, Piet, we ruiken het nog steeds :-) Wij zijn het erover eens dat deze appartementen een goede keuze zijn; ze liggen centraal, zien er leuk/netjes uit en sinds een maand is er ook een zwembadje bij, precies voor ons terras. Wat willen we nog meer.
In onze Suzuki Swift hebben we ondertussen het hele eiland doorgecrosst. Even een opsomming van waar we overal geweest zijn:
- Westpunt/Noordpunt. Je zou denken dat deze 2 punten toch een eindje van elkaar liggen, niets is minder waar, vanuit Westpunt rijd je in 10 minuten over een zandpad naar Noordpunt. Best leuk, maar weinig te beleven daar
- rondrit door Banda Abou. Leuk om de afwisselende natuur te zien; over het algemeen droge heuvelachtige grond met heel veel cactussen en dan opeens de bergen van het Christoffelpark met ook bomen.
- Hofi Pastor, een park ten noorden van Barber. Ik vond het heel leuk want je kon er Wandelen!! Het is een beetje een geitewollensokken bedoeling daar, maar wel op een leuke manier, met zelfgemaakte wegwijzering en lintjes aan de bomen als een soort speurtocht, gelegenheid tot picknick en kamperen. Bij binnenkomst werden we verwelkomd door een echte leguaan van ongeveer 1 meter lang. Na een interessant gesprek met hem waarbij we hem met ons nieuw gekochte wegwerpfototoestel hebben gefotografeerd, zijn we begonnen aan de wandeling. We hadden de keuze uit 2 wandelingen van ongeveer een half uur. Wat keuze??? Dan doen we natuurlijk beide wandelingen, tenslotte is 1 uur wandelen een peuleschil voor ons. De wandeling begon in het bos daar, heel mooi, met in het begin een ontiegelijk oude boom met vinnen als wortels. We besloten eerst de gele route te nemen, over de heuvels, waarbij we zelfs op een top zouden kunnen komen en de omgeving konden bekijken. Ik stelde me al in op een zware klim, zo 's middags in de hitte. Maar wat bleek; het was een wandeling voor mietjes! Zelfs voor mij was het een makkie, m'n hartslag ging nauwelijks omhoog en ook het zweet bleef binnen de perken. En dat wil wat zeggen! De 2de, rode route ging door het bos, erg mooi. Kortom: aanrader hoor, dat Hofi Pastor.
- Cas Abou. Van m'n vader moest ik naar het strand bij Cas Abou. Ik schatte zo in dat ik dat dan maar moest doen en uiteraard waren we na Porte Marie ook wel nieuwsgierig of dit strand zoveel mooier was. Conclusie: ook heel mooi! Cas Abou heeft veel rieten hutjes en palmbomen, wat het strand wat exotischer maakt. Dat vonden de makers van de serie Bon Bini Beach overigens ook, want de strandhut daar was het toneel voor de serie. Pap: kijken dus hier naar! Wel een nadeel: duur. Om binnen te komen ANG 7,50 en de stoelen kosten ook nog es ANG 7,50 per stuk. Maar gelukkig speelt geld bijna geen rol.
- Spaanse Water. Hier speelt geld volgens mij ook geen rol. Sjeezus, wat veel grote huizen, grote auto's en grote boten. Wel belachelijk dat bijna alles een resort is en je dus bijna nergens bij kunt komen.
- Barbara Beach. Bij Spaanse Water ligt Barbara Beach. Eigenlijk wilden we niet daar naar toe, maar naar Caracasbay Island. Toen we echter ongeveer bij de ingang van Barbara Beach waren kreeg Luc een enorme indaling en hadden we weinig andere keuze dan zo snel mogelijk een toilet vinden. Achteraf was dat geen probleem want ik vind het strand bij Barbara Beach wel errug mooi. Het is een zeer lang gerekt strand met veel palmbomen, andere bomen en af en toe een hutje. Voordeel aan het strand zelf is dat er geen stenen liggen als je het water in gaat. Dat scheelt veel aan je tenen.
Voordeel dat we niet naar Caracasbay Island waren gegaan is dat er daar een enorm gevaarte staat in zee met 2 reuze hijskranen. Barbara Beach ligt achter Caracasbay Island, waarbij de 2 gescheiden worden door de ingang naar Spaanse Water. Maar zelfs vanuit ons paradijselijke strandje zagen we de toppen van die hijskranen boven Caracasbay Island uitsteken, tssssk.
- Noordkust bij Brievengat, via heel veel omwegen over de kleine weggetjes bij de landhuizen van Klein Joris, Groot Joris, Koraal Tabak. Allemaal erg verlaten en afgelegen en dor en cactussen.
- Vuilnisbelt. Deze zagen we overal waar we waren want Curacao is 1 grote vuilnisbelt. Echt overal ligt afval en op verschillende plaatsen ligt heel veel afval, incl defecte auto's en apparatuur. Portugal en Guatemala waren erg, maar dit is erger. Ik zou bijna milieu activist worden als ik dit zo zie.
Nou dat is wel zo'n beetje wat we gezien hebben. Nu zitten we bij de Spider die zelf nog op bed ligt. Lucy brengt Luchiano naar bed, die het daar overigens niet mee eens is, want hij heeft zojuist ontdekt dat ie met een paraplu open ook goed naar beneden kan springen en dit verschijnsel dus ook de hele avond wil uitproberen. Luc en ik hebben Polar en pinda's gekregen. Volgens mij wil de Spider dat wij ook dikker worden, mmm, als ik de 97 kilo maar niet ga halen...
Morgen de 23ste gaan Frank & Marion trouwen, gefeliciteerd vanuit Curacao en iedereen die er bij is ook veel plezier! Gerben bedankt voor je reactie, veel plezier in Spanje en doe voorzichtig he. Alle ouders en broers en vriendjes die met de huizen bezig zijn: succes!
Iedereen de groeten van Luc & Pascale
Wij schrijven maandag 18.11.2002 ongeveer 19:53:05. De CasaSpider is lekker aan het zweten, volgens mij komt er een griepje aan. Gelukkig hoef ik het vanavond niet alleen te doen. Luc en Pascale verzorgen het grootste gedeelte van de update, ondertussen kan ik even op bed gaan liggen.
De gebruikelijke links. De update van vorige week is wederom te vinden in het CasaNews History menu. Het archief is groeiende, maar waarvoor?
De Spider heeft het angstige vermoeden dat Tanja ook griep heeft, ik heb al meer dan een week niets meer van haar gehoord. Fanmail wordt door Tanja overigens zeer op prijsgesteld, gaat uw gang!
En terwijl de Spider zich naar de WC gespoed heeft ga ik (Pascale) even het notebook overnemen. Luc en ik willen namelijk graag onze belevenissen in huize Spider en op Curacao aan de buitenwereld mededelen. Dit is dus duidelijk toeristisch geneuzel, we proberen het leuk te houden.
Ten eerste moeten we zeggen dat het onthaal hier bij de familie heel goed is. Tja zo zie je je broer jaren niet en zo een week lang elke dag, maar het valt reuze mee. Het begon al met de ontvangst: Polar bier! Dat is bier uit Venezuela met een ijsbeer als logo, wisten jullie dat die daar rondlopen? Wij niet. In ieder geval is Polar wel het thema van de vakantie geworden, niet omdat het hier zo koud is, maar wel omdat we het graag drinken. Polar uit blik, Polar uit de fles, mmm.
Ook op Mambo beach werd Polar gedronken en Amstel overigens ook. We hebben al een aantal middagen daar doorgebracht en zondag was er ook nog eens happy hour! Dat zagen wij als Hollanders natuurlijk wel zitten, Polar voor ANG 1,75 i.p.v 3,50. Tevens maakten we kennis met collega's en andere bekenden van de Spider, ehmm even denken of we het nog weten: Wim Jans was er met een collega Ahmed, verder Peter, Walter met z'n moeder, volgens mij was het dat. Luc heeft met zijn Belgische achtergrond natuurlijk meteen met Wim kennis gemaakt en wat bleek: Wim vond het hier zo op Curacao erg leuk maar miste wel de Belgische friet omdat ze hier alleen maar Hollandse patatjes bakken. En daar was Luc het als echte friet kenner natuurlijk helemaal mee eens.
Ik heb met Lucy nog gedanst, maar er danst daar bijna niemand! Raar hoor. Lucy regelde nog wel dat ik met een Aziaat mocht dansen, een zeeman bleek later, maar ik vond m wel klein, het was geen captain denk ik. Volgens Lucy kon hij niet eens goed dansen. Dat gold overigens niet voor De Nicht van Curacao, een soort Joop Braakhekke, maar dan donkerder met geblondeerd haar. Lucy heeft m uitgebreid gefotografeerd, dus misschien komt ie nog op de site. Als dat zo is dan in ieder geval niet bij de Chica de la Semana, want dan moet ie volgens Lucy een mooier figuur krijgen. Ze heeft wel verschillende andere knappe dames gefotografeerd, en nog leuker: ze werd ook zelf gevraagd voor een reportage! Heeel misschien komt ie ooit in de Panorama, dus advies is om deze vanaf nu elke week te kopen.
Nog groot nieuws: Luc heeft zijn verjaardagscadeau eindelijk in ontvangst mogen nemen: een echt duikhorloge van Citizen. Dat hebben we ook geweten want na de eerste snorkelduik heeft Luc ongeveer 10 nee 100 keer verteld dat hij 7 meter diep was geweest. Dat vond ik overigens wel knap; met alleen een snorkel op zo diep. Nu we een echt duikhorloge hadden waren we natuurlijk ook klaar voor de eerste echte duik! Deze vond plaats op zaterdagochtend 16 november op het Toucan's housereef bij Kontiki Beach, waarbij we 17 meter diep gingen. En vandaag vond de tweede duik plaats op Pierebaai. Luc had z'n duikalarm ingesteld op 18 meter, dus toen we rond de 20 meter hingen vond het horloge dat ie dat moest laten weten. Ik had dat natuurlijk niet in de gaten, dus ik dacht al dat m'n oren aan het piepen waren. Onze dive instructor begreep er ook niks meer van en ook de vissen zwommen weg. Maar goed, we zaten dus wel op 20 meter! Het was weer heel leuk, veel visjes gezien, in de verte zelfs een baracuda en ook een stukje murene. Totale duiktijd (Luc kijkt weer op zijn horloge:) 39.48 minuten, in water van (Luc kijkt alweer:) 27,7 C graden. Vrijdag gaan we 2 duiken maken in Porto Marie, waar we vorige week op het strand hebben gelegen en waar Luc al gesnorkeld heeft.
Afgelopen week werden we overal naar toe gereden door de Spider, erg handig. Vanaf vandaag is dat helaas voor ons afgelopen, want we hebben een auto gehuurd. Hij is niet lichtblauw, bepaald niet snel en er zit voor de afwisseling geen Simac-sticker op, nee nee, het is een Suzuki Swift uit 1934! Zonder airco, want die zat alleen in de Hyundai Atos, maar van Spider mochten we geen pausmobiel huren. Dat deden we dus ook niet. Morgen verhuizen we van de Socratesstraat naar Caribbean Flowers, maar we zullen nog wel es hier komen en nog meer van onze avonturen op het web publiceren.
Ondertussen is de Spider weer van de WC af, ja het was heftig. Hij leest nu nog een griezelverhaal voor aan Luchiano (zou dat gaan over datgene wat hij net in de WC gezien heeft??). Tijd voor ons om dus weer plaats voor de Spider te maken. Groeten Luc & Pascale
Inderdaad weer van het toilet af, maar echt lekker gaat het nog niet. Voor de zekerheid heb ik maar een glaasje wijn als medicijn ingeschonken. Wat is er zoal nog gebeurd, even denken. Donderdagnacht werd ik wakker met gezoem in mijn linkeroor. Een piepklein mugje was in, maar dan ook echt in mijn oor gaan zitten. Om de zoveel tijd zoemde hij, daar kun je aardig gek van worden, geloof mij. Dus ben ik in het donker in een stoel gaan zitten met een lamp op mijn linkeroor gericht. Na een minuut of vijf liet het mormel zich zien en kon Lucy hem snel verwijderen. Wat een belevenis.
Pascale schrijft over Polar, gelukkig is de CasaSpider niet zo'n drankorgel. Neen, woensdag zijn we naar de dierentuin geweest, samen met Luchiano's school Chispita. Ja, culturele evenementen, dat is meer mijn stijl.
Vrijdag had ik een dagje vrij. 's Middags zijn we naar Porto Marie gegaan, waar we lekker gezond en gezwommen hebben. 's Avonds namen Pascale en Luc ons mee uit eten bij Lomitu-restaurant El Canario. Voordat we bij El Canario naar binnen gingen, zag Lucy Krijn. Hij was druk bezig om een zojuist gehuurd pandje om te bouwen tot een heuse kinderkapsalon, voor Gerbys. Minder goed nieuws was dat we zondag van diezelfde Krijn hoorden dat El Canario zaterdagnacht is overvallen, c.q. beroofd.
Zaterdagochtend brachten Luchiano en ik de gasten naar Kontiki Beach, waar zijn hun eerste duik in Curacaose wateren gingen houden. Luchiano raakte in gesprek met het personeel aldaar. Hij vertelde hun dat hij Spaans, Nederlands, Engels en Papiamentu spreekt en er werd hem onmiddellijk een baan aangeboden. Dat kwam het jong trots vertellen.
Met de Chica de las
Semana's gaat het goed, Lucy heeft een voorraad van drie meisjes. Current
chica is Diane. Zondag waren we net aangekomen op Mambo, toen Lucy werd benaderd
door een fotografe en haar begeleider. Deze waren op zoek naar mooie billen.
Misschien en onder voorbehoud worden de foto's nog ooit in de Panorama
gepubliceerd, wie weet. In de ChicaPoll heeft Dianthe bijna de legendarische 100
bereikt. Uiteraard kunt u uw stem nog steeds uitbrengen.
Morgen vertrekt ons bezoek zoals hierboven reeds vermeld naar Caribbean Flowers. We moeten nog wel zien hoe we de beklimming van de Christoffelberg inplannen. Het Pascale & Luc Foto-album van week één is gereed en te vinden in het Pictures Menu.
Wel, hopelijk ben ik snel hersteld van deze kleine dip, in dat geval is mijn advies: Blijf kijken!
Hasta luego,
The CasaSpider.