Ja, Guten Tag allerseits!
Wij schrijven woensdag 27.11.2002 ongeveer 21:15:36. Twee dagen te laat, Pascale & Luc in Nederland, een lekkere sigaar links van mij en een glas rum rechts. De update kan (eindelijk) beginnen!
Eerst de gebruikelijke links. De update van vorige week is te vinden in het CasaNews History menu. Tot zover de gebruikelijke links.
Tanja heeft gelukkig weer van zich laten horen. Op 31 oktober is zij 30 jaar geworden, zeg maar één jaar ouder dan de Spider. Zij vond het tijd worden om eens een Halloween Birthday Party te geven. Helaas geen verslag van dit feest, maar slechts de uitnodiging. Als pleister op de wonde wel een leuke foto van het feest.
Vorige week dinsdag verkaste ons bezoek naar het leuke appartementencomplex Caribbean Flowers, waar ook de Diamond-Piet familie al enige malen heeft gelogeerd. Pascale & Luc kunnen zich goed zelf vermaken, toch stond ook deze week in hun teken. Tijd om het mijzelf gemakkelijk te maken, hier komt hun impressie van de tweede week.
Vanavond 26-11 om 16.25 plaatselijke tijd en dus 23.25 Nederlandse tijd vertrekt ons vliegtuig weer naar Amsterdam. Net op het Net nog gecontroleerd of er geen vertraging is, bij het vliegtuig naar Haiti wel, maar bij ons vliegtuig helaas niet. Mooie kans om een Halve Dag langer hier te zijn, maar dat gaat dus mooi niet door.
Zoals al op het weblog van de Spider te lezen was, mochten wij zondag ook mee naar de bbq op Daaibooibaai. Wij vonden het erg leuk, ideaal toch om tot 's avonds met nog steeds 32 graden in je hemdje op het strand rond te hobbelen. Daarbij lekker vlees van de gril, Belgisch bier, wat wil je nog meer. Verder hebben we het lekkerste zeewater van Curacao geproefd, genaamd Amstel. Dit is namelijk het enige bier dat uit ontzilt zeewater gemaakt wordt, echt waar. Uiteraard valt dit nog altijd in het niet bij Hoegaarden.
Zondagochtend hadden we nog een 5de duik, deze keer bij Atlantis housereef. Het was weer erg leuk, maar eerlijk gezegd lijkt het allemaal wel een beetje op elkaar hoor. Wat wel echt een nadeel was, was dat er veel stenen lagen in het begin. Twan de instructeur en een andere jongen hadden van die schoentjes aan, dus zij hobbelden zo het water in. Ik echter met mijn tere voetjes en met procentueel een veel zwaarder gewicht aan zuurstoffles op m'n rug, deed er behoorlijk lang over om wankelend me vasthoudend aan Luc de zee alleen al te bereiken. Daar aangekomen maar meteen lucht in m'n vest geblazen zodat ik zo snel mogelijk kon gaan liggen. Mmmm, dat is dan lekker, dat lauwe water in je pak, lekker dobberen...
Het zou eigenlijk de laatste keer duiken zijn, maar bij het afrekenen was Twan zo aardig om te zeggen dat het financieel technisch interessanter zou zijn om een sixpack te nemen en dus konden we nog een 6de duik maken zonder extra te hoeven betalen. Dit zou echter alleen mogelijk zijn op maandagmiddag, mmm, en dat terwijl we maandag de hele dag met
de Spider rond zouden lopen/rijden naar de toeristische hoogtepunten (letterlijk: de Christoffelberg) van Curacao. Moeilijke beslissing, voor de zekerheid wel alvast een duikafspraak
gemaakt.
De beslissing voor wel/niet duiken cq wel/niet toeristische rondrit werd echter voor ons genomen. In de nacht van zondag op maandag ben ik ziek geworden waardoor ik de halve nacht op het toilet heb doorgebracht of rennend tussen bed en wc. Het komt er op neer dat ik maandagochtend geheel leeg was, wat op zich best es goed kan zijn denk ik. Maandag heb ik vooral slapend doorgebracht. Dat was dus voor Luc een mooie gelegenheid om toch nog die 6de duik te maken. Het was een erg leuke duik, Twan en hij zijn naar Caracasbay gegaan waar op 5 m een tugboat ligt waar veel op is gaan groeien en waar dus ook veel te zien was, had ik wel bij willen zijn. Daarna zijn ze tussen betonpalen van de pier gaan zwemmen, mmm, misschien maar goed dat ik daar niet bij was, da's weer niks voor mij.
Voor dat Luc ging duiken heeft hij mij bij huize Spider afgezet waar ik verder kon slapen. 's Avonds met z'n allen Chinees gegeten, bleef zitten bij mij en ik voelde me weer wat beter. Dus gingen we spelletjes doen! Nou had ik van te voren al aan de Spider gemeld dat ik niet zo'n spelletjes mens ben. De reden daarvan is dat ik namelijk niet tegen m'n verlies kan, ik ga altijd erg mee met de drang om eerste te worden en raak bijna in een zenuwcrisis als ik op het laatst toch niet win. Gelukkig ben ik niet de enige in onze familie, want wij hebben bijna allemaal het motto: winnen is belangrijker dan meedoen. En als je niet vaak speelt, win je niet vaak en doe je dus maar niet mee. Zoiets. Maar wij waren niet te flauw deze vakantie en hebben menigmaal gedominoot (da's dus erg leuk) en geboerenbridged, ons familie kaartspel. De eerste keren won steeds de Spider. Gelukkig gaven we de moed niet op, zoals we al schreven wilden we revenge voor Westerhoven. De Spider zat uiteraard vol met flauwe min of meer sarcastische grappen vooral richting Luc (waren best leuke grapjes!, red.), maar onverstoord als altijd versloeg Luc afgelopen zaterdag koelbloedig iedereen, inderdaad hij werd eerste!!! Deze avond, maandag dus, was ik de gelukkige. Met het dominoën zat het me al mee en werden de Spider en ik eerste, je speelt namelijk met z'n 2-en. Daarna was ik duidelijk de nummer 1 met boerenbridge. Eindelijk! De Spider beweerde heel flauw dat het aan mijn darmtoestand lag (dat was ook zo, red.), tenslotte won hij vorige week steeds toen hij hetzelfde had. Hij vroeg al meteen aan Lucy of zij hem de rauwe kip kon geven, misschien won hij dan weer.
Lucy was zo onder de indruk van mijn Lucky Day dat ik ook maar meteen 4 nummers moest noemen voor de Robby's Lottery. Maar daar geloof ik dan weer niet in, want zoals Luchiano al aan zijn moeder uitlegde: Robby's heet zo, omdat "robar" in het spaans en "to rob" in het engels "stelen" betekent, dus het zijn dieven! jaa, slimme jongen die Luchiano.
Nou, wij gaan nog genieten van de laatste uren zon! Groeten van Luc & Pascale
Zaterdagochtend kwam Sint Nicolaas aan in de haven van Willemstad. Dit jaar aan de Mottet-werf in Otrabanda en nog vroeg ook, om negen uur! Jammer genoeg hadden we aan Pascale & Luc verteld dat hij om tien uur in Punda aan zou komen, een vergissinkje.
Zaterdag was ik nog niet helemaal lekker, gelukkig was het wel de laatste dag van mijn heftige buikgriep. Gevolg was dat we niet zo gek lang gebleven zijn. Wel wisten we dankzij Lucy dichtbij het podium met de Pieten en later bij Sinterklaas te komen. Ik maakte druk foto's en filmpjes. Later bleek dat ik vol in beeld was op TeleCuracao. Dergelijke uitzendingen worden bij ons een hele week herhaald op kanaal 80, maar toen ik dat programma bekeek bleek ik eruit te zijn geknipt. Waarschijnlijk teveel concurrentie voor de Goedheiligman.
Net voordat we naar huis wilden gaan, kwamen we Pascale & Luc nog tegen in Punda. Zij bleven wachten tot Sint daar langs kwam en ze vonden het druk en erg gezellig.
Zondag had onze Wim een barbecue georganiseerd op Daaibooibaai ter gelegenheid van zijn verjaardag in oktober en zijn afscheid op 1 december. Nu is Wim niet echt een organisator, maar hij had zijn zaakjes uitstekend voor elkaar. Alleen het weer leek niet mee te werken, 's morgens regende het nog verdomde hard. Maar zelfs dit kreeg onze dappere Belg onder controle, hulde!
Waar je mee omgaat, daar word je mee besmet. Wim moest noodgedwongen veel met Hollanders omgaan op Curacao en daardoor was hij ook ape(n)trots op het volgende. Als Belg wordt men geboren als bierkenner en Wim is geen uitzondering, hij prefereert Hoegaarden ver boven Amstel. Nou ja, eigenlijk hoef je daar nog geeneens een bierkenner voor te zijn, maar Allah.
In ieder geval had Wim het goede idee om ook een kratje Hoegaarden en een kratje Stella te kopen. Nu zijn de Belgische bieren hier nogal duur, een flesje Hoegaarden kost bij Centrum Piscadera ANG 2,83. Toen Wim zijn kratje bij de kassa wilde afrekenen werden er rekenmachines, telramen en computers tevoorschijn getoverd en na lang beraadslagen werd de volgende som gemaakt: 24 * 2,83 = 16,00. Als men beseft dat een kratje Amstel (bocht) circa ANG 32,00 kost, begrijpt men Wim's en onze vreugde wellicht iets beter. Alleen jammer dat hij niet meteen al het bier voor Hoegaarden heeft gewisseld.
Het was een gezellige BBQ. Afwijkend van andere Daaibooi-BBQ's was dat Walter wel zijn ouders maar niet zijn gitaar had meegenomen en tevens dat Kees afwezig was. Dat laatste had een wat minder leuke reden, Kees was vrijdagavond toen hij bij de Tropen wegging beroofd. Gelukkig kon hij ontsnappen, maar kwam daarbij ten val en had de volgende dag nogal last van zijn hamstrings. Traditioneel is het aantal overvallen/berovingen in de maand december aanzienlijk hoger op Curacao, en het feit dat er strenger gecontroleerd wordt op bolita-slikkers draagt daar zeker aan bij.
Op Daaibooibaai hadden wij daar allemaal geen last van, we hebben ons prima geamuseerd en dat gold ook voor Pascale & Luc. Deze notoire kroegbezoekers vinden gemakkelijk hun weg in het BBQ-gezelschap.
Tegen negen uur zetten wij hun af bij het Caribbean Flowers appartement en even later waren wij ook thuis. Aan Pascale merkten we toen nog niets, maar even later bleek zij een acute aanval van buikgriep te hebben. Dat was erg jammer, want maandag had ik vrijgenomen om met hun de Christoffelberg te beklimmen. Dat ging nu dus niet door, maar is een reden te meer voor Pascale & Luc om nog eens terug te komen. Tevens moeten zij nog steeds een bezoek brengen aan Nancy's Snack.
Zondag gaat Wim echt terug naar Belgie, persoonlijk kan de CasaSpider zeggen dat hij dat erg jammer vindt. Wim is namelijk een ideale collega, met de eigenschappen kundig, gezellig en relaxed.
Wellicht nog wat vroeg, immers morgen vindt het officiele afscheid van Wim plaats en zondag vlieg hij, maar de CasaSpider wenst Wim & Veronique het allerbeste toe in Belgie en hoop hen nog eens hier te zien. De volledige fotoserie van de Daaibooi-BBQ is te vinden in het Pictures Menu.
Wie kent Yocoima nog? Nou, de CasaSpider wel! Zij was ooit Chica de la Semana op 09.04.2002. Bijna al deze chica's zijn sympathieke dames, Yocoima ook, maar zij is ook nog eens bijzonder extravert. Ik herinner mij nog erg goed dat ik haar op moest halen bij haar hotel om samen foto's af te laten drukken.
Dat was nogal een belevenis voor een braaf mannetje als de CasaSpider, want waar Yocoima ook opduikt, krijgt zij de volledige aandacht van vooral het mannelijke publiek. Dat komt door haar manier van doen, haar kleding en haar lichaam. Dit ter verduidelijking.
Laatst werd in Amstelveen The Bells' Club geopend, supposed to be 'de meest luxueuze nachtclub van Nederland'. Panorama was erbij en dus ook een paar min of meer pikante foto's. Op twee van die foto's staat Yocoima, Lucy herkende haar meteen.
Zo ziet u maar wat voor carrière in het verschiet ligt voor Chica's de la Semana! Het bijschrift in de Panorama was overigens: 'Wie de beentjes spreidt, spreidt gezelligheid. (Oudhollands spreekwoord)', echt een blad voor kenners dus.
Voor de tweede keer had ik mijn camera meegenomen naar de Spaanse les. Eigenlijk speciaal om Willem vast te leggen, tevergeefs. Helaas heb ik Willem slechts eenmaal mogen meemaken tot nu toe.
De andere cursisten zijn echter ook zeer de moeite waard, dus heb ik gisteren toch wat foto's genomen. Uiteindelijk bleek de foto die Paloma nam de beste, dus Paloma: 'Sorry dat je er zelf niet opstaat, dat maken we binnenkort goed!'.
Helaas is deze cursus haast afgelopen, ik heb er wederom veel van opgestoken. Ik hou absoluut niet van huiswerk maken, maar leren is iets wat volgens mij iedereen leuk vindt. Bij deze een tip van de Casaspider: 'Ga op cursus, maakt niet uit wat!'.
Dinsdag (gisteren) was het dan zover, Pascale & Luc moesten terug naar Nederland. Pascale bleef hopen dat het vliegtuig niet zou gaan, wat haar betreft bleven ze nog even. Tot het moment dat we naar het vliegveld moesten probeerde zij buiten nog zoveel mogelijk zon te pakken.
Toen we dan toch bij Hato International Airport aankwamen bleek dat de incheckbalie geheel verlaten was. Eigenlijk waren we te laat, maar de ietwat chagrijnige DCA-medewerkster kneep een oogje toe. Nadat de tassen van de band waren gerold konden wij nog snel een Polartje drinken, de laatste...
En even later was het dan zover, Pascale & Luc mochten door de douane. De Christoffelberg en Nancy staan nog steeds open, dus zullen ze nog eens (snel) moeten terugkomen. Kunnen we ook nog eens dominoën.
Zus en zwager, wij vonden het leuk dat jullie er waren. Inmiddels hebben we al gehoord dat jullie weer veilig terug in Westerhoven zijn, slechts de fles Ponchi is gesneuveld. Ach, het kan erger. Groeten van Lucy, Luchiano en de CasaSpider!
Wat is er tijdens deze update gebeurd, wel, de sigaar is bijna op evenals de rum. Frank Zappa is inmiddels verwisseld voor de Feyenoord-songs. Overigens feliciteert de Spider bij deze Ajax met het behaalde gelijke spel bij Valencia.
Vanavond heb ik mijn weblog opgegeven bij Blog40. Daar kun je stemmen op het CasaSpider Weblog. Bij deze het verzoek om dat ook daadwerkelijk te doen, zet hem op tien, a.u.b.!
Op de dag van aankomst van Sinterklaas vond ook een recordpoging BBQ-en plaats in Otrabanda. Manolo van El Pinguino de Oro wilde zijn eigen record verbreken en is daar geloof ik in geslaagd. Tenminste wat betreft de lengte van zijn barbecue. Volgens Ino & Bente was de kwaliteit ver beneden de maat, zij hebben hun bordje in ieder geval in de afvalbak gedeponeerd.
De nieuwe Chica de la Semana is Kristel. De ChicaPoll vertoont vreemde resultaten, ineens hebben vele dames 10 stemmen, hoe kan dit? Dianthe heeft inmiddels de 100 bereikt en is daarmee de winnares van het jaar 2002.
Twee dagen te laat, maar het is een dikke update geworden ter compensatie. Denk aan mijn motto (zeg nooit nooit) en blijf dus kijken!
Hasta luego,
The CasaSpider.