Ja, Guten Tag allerseits!
Wij schrijven maandag 23.12.2002 ongeveer 20:12:00. Twee dagen voor het Kerstfeest. Nou, zo voelen wij ons hier niet. En dat komt niet door het gebrek aan ijzige kou en sneeuw, maar doordat we allemaal enigszins slapjes zijn. Luchiano is verkouden, Lucy grieperig en bij mij zit het er ook aan te komen. Nu snel proberen de oprukkende bacterieën te verdoven met Tequila. Waarom schrijf ik dat eigenlijk altijd met een hoofdletter?
De gebruikelijke links. Het CasaNews van vorige week is te vinden in het... CasaNews History menu. Tot zover de gebruikelijke links.
Vorige week schreef ik al dat, na een korte pauze, Tanja weer helemaal losgebrand is. Beschreef zij toen haar eerste liefde, Geert, vandaag is Randy de gelukkige. Ik kijk al uit naar het volgende slachtoffer.
Dinsdagavond was het zover. Twaalf weken noeste studie werden afgesloten met een examen. Hoe oud men ook wordt, mensen zullen altijd enigszins nerveus zijn voor een examen. Iedereen was keurig op tijd, wat wel verstandig is als men niet na middernacht thuis wil komen.
Paloma vond dat ik een iets moeilijker examen moest maken, daar is zij nu waarschijnlijk wel van teruggekomen. Ik heb de uitslag tenminste nog niet binnen en in de regel betekent dat niet veel goeds. Waarschijnlijk is Paloma nog druk aan het strepen en corrigeren.
Het was voor mij een pittig examen, maar toch ook leuk om te doen. Gek genoeg krijg je de indruk dat de intensieve manier waarop je met een examen bezig bent eigenlijk dè manier is om iets te leren. Van al dat vrijblijvende gedoe wordt uiteindelijk niemand wijzer. Wellicht moet de CasaSpider maar eens met een nieuwe leermethode op de proppen komen: elf weken examen en de twaalfde les freewheelen. Laat Paloma het maar niet horen...
Happy Hours zijn genoegzaam bekend op de Antillen. Bij UTS hadden we woensdag echter een Happy Day. Gedurende de gehele dag werden we voorzien van hapjes, snacks en drankjes. Dat zorgde voor leuke werkonderbrekingen.
Om iets na tienen begon er een Kerstmeeting, waarbij alle IT-ers aanwezig waren, ook de externen. De heer Colina voerde het woord en zette iedere medewerker in het zonnetje (great job!), er werd ook voor iedereen geapplaudiseerd. Het deed wat Amerikaans aan, maar het doel dat we ons, al was het maar voor even, een team zouden voelen werd wel bereikt.
In de loop van de middag kwam ex-minister, maar tegenwoordig volwaardig IT-medewerker Ensley Bulo aanzetten met een gigantische Karaoke-installatie. Deze had hij net twee dagen in zijn bezit en moest aan het einde van de Happy Day ingewijd dan wel uitgeprobeerd worden.
Het werd een bijzonder gebeuren, dat Karaoke. Cubaan Reynaldo kon redelijk zingen, evenals Bulo. Hartverscheurende taferelen speelden zich echter af toen Figaroa, die in het Spaans nog redelijk uit de voeten kan, zijn versie van Bob Marley's No Woman No Cry ten gehore bracht. Aangezien ik er een MPEG-je van gemaakt had, heb ik later nog geprobeerd Figaroa hiermee te chanteren. Tevergeefs, want zoals de meeste artiesten van zijn kaliber vond hij het best grappig.
Zelf heeft de Spider wijselijk niet meegedaan aan het gezang. Jaren geleden heeft hij eens met zijn toenmalige collega's Willem van Dijk en Diamond Piet aan een heuse competitie meegedaan. Wij vertolkten de geweldige Elvis-song Suspicious Minds en we werden derde! Dat kwam echter alleen doordat Willem een aardige Elvis-immitatie kon doen en Piet en ik samen maar één microfoon tot onze beschikking hadden.
Die derde prijs deed mij echter toch iets naast mijn schoen lopen en daarom besloot ik even later nog Midnight Oil's The beds are burning voor te dragen. Zelf vond ik het ontroerend mooi klinken wat ik daar zong, de Karaoke-leider bedankte me enigszins onthutst voor de nog niet eerder vertoonde rap-versie van dit nummer. Smaken verschillen.
Al met al was het een gezellig dagje, die Happy Day bij UTS.
Een dag later, donderdag 19 december, stond de traditionele SQL Integrator Kerstparty in café Olé Olé op de planning. Dit feest begon al om acht uur. Wij hadden babysit Elly ingehuurd via de babysit-centrale en verschenen al vóór half negen op de party.
Zoals gebruikelijk werd ik door verschillende collega's bij UTS onder druk gezet: "En, worden wij dit keer wèl uitgenodigd voor het feest?". Aangezien het een feest voor zowel SQL als de klant is en dan met name de collega's van de door SQL Integrator gedetacheerde medewerkers, vond ik dat zij wel een punt hadden.
Dus regelde ik snel nog vier kaartjes en dacht een aantal mensen blij te maken. Al snel bleek dat vrijwel iedereen al iets anders had voor die avond en had ik nog de grootste moeite om de kaartjes te slijten. Nou ja, de grootste moeite is overdreven, Maya vond het leuk en Reynaldo ook. Cubaanse Yohanna was reeds door iemand uitgenodigd, anders had ik haar ook blij kunnen maken. Karaoke Kanon Figaroa was in zijn nopjes met het entreebewijs, maar moest helaas wegens ziekte 's avonds verstek laten gaan.
Het was leuk om de mensen van verschillende bedrijven waar ik contact mee heb eens op een feest te spreken en mee te maken. In het begin wordt er wat gedronken en gekletst, naarmate het later wordt, wordt er nog steeds gedronken, maar ook gedanst. Ook de CasaSpider moest er weer aan geloven. Ik ben nog steeds geen danstype en zal dat ook wel nooit worden, maar toch moet ik toegeven dat een feest waarop men ook danst, nòg leuker is.
Zo tegen tweeën waren wij thuis en toen had Lucy honger. En dus mocht ik nog snel even op en neer naar Nancy Snack voor een Lomitu ku Batata. Van mij had het niet gehoeven, maar uiteindelijk heb ik dus 80% van die maaltijd op moeten eten. Vrouwen blijven bijzondere wezens.
Vrijdag had ik geen vrijgenomen, onder het motto je kan beter je kater op je
werk uitslapen 's avonds een vent, 's ochtends een vent. Ach, na het soepje
van twaalf uur ging het wel weer. De volledige
fotoserie van deze party (36 foto's) is te vinden in het Pictures
Menu.
Diezelfde donderdag had Luchiano een Kerstlunch op zijn school Chispita. Alle kinderen zagen er piekfijn uit. Lucy wilde iets eerder aanwezig zijn om foto's te nemen. Om iets voor half elf kwam zij de auto halen bij UTS, ik reed hem naar buiten, stapte uit, Lucy stapte in en ik keek toevallig naar de banden. Wat bleek, de linkerachterband was lek. Ik had al zo'n gevoel, de Toyota reed iets minder strak dan gebruikelijk.
In het verwisselen van banden heb ik, zeker voor mijn doen, een zekere vaardigheid verworven. Behalve dan als het in het donker moet gebeuren, dan kan ik het gaatje niet zo goed vinden. Nu was er ook weer iets, op ieder wiel van de auto zit één bijzondere bout, die er alleen met behulp van een speciaal opzetstuk af te halen is. Het is nogal geen sinecure om het opzetstuk goed op de bout te zetten en dan beiden eraf te draaien. Maar het is gelukt en Lucy was op tijd op school.
Vorige
week heb ik u al een voorproefje laten zien van La Chica del Año 2002,
Dianthe.
Inmiddels is er op de La
Chica Merengue website een speciale pagina en zelfs een foto-album
aan gewijd.
De tijd gaat echter verder en zondag had Lucy veel zin. In het fotograferen van Chica's. Al snel vond zij Diane H., dit ter onderscheid van de eerdere Chica's met de namen Diana en (een andere) Diane. En dan is daar ook nog Dianthe.
Na Diane H. verliep de zoektocht iets minder succesvol. Daar werd niet om getreurd, immers het Happy Hour naderde met rasse schreden.
Na het Happy Hour scheurden wij naar de Happenkar voor een lekkere Shoarma-rol (waarom blijf ik eten toch met hoofdletters schrijven), twee Frikandellen speciaal, een grote Patat mèt en een Kroket met mosterd.
Zo, de laatste bacterieën lopen nog een polonaise door mijn lichaam, maar het lachen zal ze spoedig vergaan. Morgen nog een dagje hard werken (problemen!) en dan hopelijk twee dagen verdiende rust tijdens de Kerstdagen. Bij deze wenst de CasaSpider alle lezers dan ook een heel gelukkig Kerstfeest toe. Mocht iemand zich geroepen voelen om met weinig woorden zijn of haar Kerstfeest te beschrijven, dan nodig ik hem of haar van harte uit om dat met mij te delen.
Van Benno verwacht ik dat sowieso, immers hij is de laatst overgebleven mede-website-volschrijver. Wilbert & Angelique zijn gestopt en Ino heeft nogal veel aansporing nodig. Straks eens kijken of Benno zijn plicht al heeft gedaan.
Zo kort voor Kerstmis doet de CasaSpider even niet aan motto's, maar men weet nooit....
Hasta luego,
The CasaSpider.