Ja, Guten Tag allerseits!
Update #02, 12.01.199 / 23:52:13
In deze extra update deelt de Spider mee dat zijn email-adres pnijhuis@sqlla.com binnenkort gaat vervallen. Hij
heeft twee nieuwe adressen in de aanbieding: pnijhuis@sql-integrator.com
en peter@nijhuis.net. Update de adresboeken!!!
Update #01, 12.01.1999 / 20:52:02
Een update op dinsdag, al vroeg in de week. Het is al vrij druk op de site na het
SpiderSpamMailtje naar 81 email-adressen en men moet het ijzer smeden als het heet is.
Bovendien is er weer het een en ander gebeurd, dus daar moet melding van gemaakt worden.
Zondag was de dag van de beklimming van de Christoffelberg, naar Zwitserse begrippen een molshoop met zijn 375 meter. 's Morgens iets voor negen uur arriveerden Piet en Verina en even later togen wij met zijn drieën richting Barber om Teus op te halen. Er zouden nog meer mensen de berg gaan beklimmen, wij wilden graag de grootste hitte vermijden, hetgeen wel een slimme zet was. En zo stond de eerste expeditie-groep om iets over tienen voor hun uitdaging van de dag...
Voor de Spider was het al weer de negende keer dat hij de reus zou gaan bedwingen. Gewapend met voldoende water en fototoestellen werd aan de tocht begonnen. Het eerste stuk wordt met de auto afgelegd, een leuke route met vrij steile hellinkjes en slecht wegdek. De kaartverkoopster van het Christoffelpark had de Spider nog gewaarschuwd niet te hard te rijden, 'er zitten gaatjes in de weg'. Wijs geworden door de gebeurtenissen bij Boca Tabla -zie verderop in dit CasaNews- besloot de Spider dit keer het woord wijsneus in te slikken en netjes naar boven te rijden. Toch was het goed dat Meneer Uralco niet kon zien hoe de Golf misbruikt werd, tranen zouden hem in de ogen zijn geschoten...
Na een kwartiertje rijden arriveert men dan bij het begin van de bergbeklimmersroute. Hier was de start van het echte werk. In het begin gaat het pad langzaam omhoog, gestaag wordt de weg steiler. Na ongeveer 20 minuten staan daar de eerste bankjes te wachten, er wordt dan al flink gehijgd. Het tweede stuk is het zwaarst, inmiddels begint de conditie op te raken en steeds grotere stappen moeten naar boven gezet worden, dat wandelt niet echt comfortabel...
Het derde gedeelte van de klim is echt klimmen. Dit is dan ook het leukste gedeelte. De beloning bij het bereiken van de top is het uitzicht. Zondag was het een beetje nevelig, toch blijft het iedere keer weer mooi om daar boven te staan. Aangezien er boven verder niets te doen is, werd al vrij snel begonnen met de afdaling. Het eerste gedeelte van de afdaling is nog niet zo eenvoudig, naar boven is gemakkelijker dan beneden. Verina heeft deze vakantie al een van haar angsten overwonnen, namelijk duiken. Nu kwam daar een tweede uitdaging, het overwinnen van haar hoogtevrees. Het was kantje boord, later zei Verina: 'bijna hadden jullie me boven mogen laten zitten', ze wilde haast niet meer verder, maar kwam toch in elegante stijl naar beneden... Overigens is het zeer vermakelijk om haar gisteren en vandaag en waarschijnlijk ook nog wel de rest van de week te zien lopen, het is een bijzonder gezicht. Boris Karloff staat gemakkelijker uit een stoel op... :-))
Diamond Piet was tot dat moment vrij rustig geweest, nu hij het ergste gehad had kreeg hij praatjes, 'gaat het liefje' (tegen Verina, red.), 'hier gaat het goed hoor'. Gelukkig straft God onmiddellijk en lag onze Diamond even later op zijn kont. Hierna was het weer een tijdje rustiger... :-))
Op de terugweg kwamen we vele bekende gezichten tegen, de anderen waren wat later begonnen. Toch altijd een leuk gezicht om zelf naar beneden te gaan en te weten dat de ander nog een flinke inspanning voor de boeg heeft. Geen beter vermaak dan leedvermaak.
Het damesteam bestond uit Gerbys, Heidy, Karen en Tiny. Na de klim reden we met de auto naar beneden, eerst moesten we een stukje terug omdat twee dames een steile helling niet op konden en dus het hele eind achteruit wilden gaan rijden. Na een onhandige passeermanoeuvre konden we verder en zagen tot onze verbazing plotsklaps een wipstaarthert. Helaas was net het memory van de CasaCamera vol en kon geen close-up meer maken, dus het betreffende hert is haast niet te herkennen, de Spider wil de lezers deze foto toch niet onthouden...
Toen we uit het Christoffelpark ontsnapt waren reden we via Barber -Teus moest zijn zwembroek ophalen- naar Kleine Knip. Het is altijd een bijzonder genoegen om het zweet dan af te spoelen in de heerlijk heldere zee en daarna even lekker op de rug te liggen nadenken... Na een uurtje kwamen de anderen ook en werden de Amsteltjes rondgedeeld. Het was weer leuk mensen kijken, een groep Amerikanen die met de Dutch Dream kano's aankwamen en een nogal misvormde man met een T-shirt van de Abva/Kabo en een vreemd opgetrokken zwembroek. Een foto is helaas niet beschikbaar.
Na een tijdje was het bier op en kregen we honger. Nu was het zo geregeld dat we bij Teus soep en pannenkoeken gingen eten, dus dat kwam goed uit. Het is maar een klein eindje naar Barber alwaar onze Teus de grote Oracle goeroe uithangt. Terwijl iedereen op de porch aan het uitrusten was, begonnen Roland en Teus aan het bakken van de pannenkoeken.
Waarschijnlijk is Teus de laatste Oracle specialist in tuinpak -dat kan echt niet meer Teus!- maar de verzorging qua voedsel, drank en muziek was voortreffelijk. Als toetje kwam ook de carnavals jump-up door Barber getrokken. Al met al was het een lekker actief dagje en er zullen weinig mensen bij geweest zijn die 's avonds niet gemakkelijk in slaap vielen.
Wel, dat was de zondag. Voor maandag stond er in de pauze een rondvlucht boven Curacao gepland. Cor had de Seneca (?) gehuurd, daar kunnen zes mensen in. Deelnemers: Cor, Muriël, Piet, Verina, Heidy en de CasaSpider. Om 12:30 stonden we bij de P4-VOC.
Vrij snel daarna zaten we in de lucht. Het was een leuke tocht via Klein Curacao, terug naar het grote Curacao, de gehele kustlijn volgend. Twee nadelen had dit vliegtuig ten opzichte van de Cessna waarmee de Spider al eerder meegevlogen was: de vleugels zitten niet bovenaan het vliegtuig, maar onder. Dit houdt in dat men vooral een geweldig uitzicht op de motoren heeft. En het vliegtuig vliegt tweemaal zo hard als een Cessna, dat houdt in dat het fotograferen een heidens karwei wordt. Toch is het aardig gelukt. Speciaal voor Piet en Verina een luchtfoto van het Plaza hotel, alwaar zij gelogeerd hebben.
Een spannend moment is altijd het landen, zeker met Cor als piloot. Dit keer ging het echter op zeer professionele wijze, complimenten! Ja, het was een mooie en ietwat decadente manier om de middagpauze door te brengen...
De foto's van de Christoffeldag en het vliegen met Cor worden binnenkort opgenomen in het Pictures menu. Aankondiging hiervan volgt nog in het CasaNews. Zo, dat was weer een hele update, compleet met vele foto's. De Spider is vanavond speciaal niet naar café De Tropen gegaan om zijn lezers nieuw voer te geven. Kom dus snel terug en probeer de updates bij te houden... :-))
Wij schrijven zaterdag 09.01.1999 ongeveer 11:45:02. De eerste week van het nieuwe jaar zit erop. Het is een intensieve week geweest. Veel problemen op het werk bij Kodela met de invoering van MP5, maar er zijn ook leuke dingen. Zoals Piet en Verina die hier op vakantie zijn. Op dit moment zitten Piet en de Spider alweer enige uren tegenover elkaar aan hun websites te werken. Op de Diamonds site onder het kopje Diamond Society wordt overigens nauwgezet verslag gedaan van de belevenissen van Piet en Verina op Curacao.
Zojuist had de Spider een bijzondere ervaring, hij selecteerde een stuk tekst en drukte op de delete-toets. Niets bijzonders voor een automatiseerder. In dit geval had het echter een speciale betekenis, de tekst die verdween waren de woorden dat Aimee een tijdje zou stoppen met verhalen schrijven. Dit betekent inderdaad dat er deze week een nieuw Aimee verhaal is. De CasaSpider heet haar vanaf deze plaats van harte welkom en hij, en met hem vele fans, hoopt dat wij in 1999 ook werkelijk 52 Aimee verhalen mogen begroeten. En mensen, laat Aimee weten wat jullie van haar column vinden, het Mail-icoontje staat daar niet voor niets te knipperen...
Gisteren, vrijdag, heeft Casa een dagje vrij genomen om met Piet, Verina en Heidy de Christoffelberg te gaan beklimmen. Helaas is deze poging letterlijk in het water gevallen. Op weg naar de berg werd het al steeds vochtiger, in de auto werd geprobeerd positief te blijven (de bui gaat rechtsaf). Bij de Christoffelberg aangekomen regende het al vrij heftig, het was dan ook niet verantwoord om met de Golf en vier personen daarin naar boven te rijden.
Dus werd verdergereden naar Boca Tabla, een plaats waar Casa ook al vele malen is geweest. De bewaker die de entree heft, waarschuwde de Spider: 'Niet te dicht bij de zee komen'. Wel, de Spider is al zeker meer dan tien keer in die grot geweest, dus hij bij het doorrijden zei hij lichtelijk geïrriteerd: 'wijsneus!'. Even later zaten we met zijn vieren in de grot, op aanwijzing van de Spider nam iedereen plaats op een kei om het natuurgeweld goed in ons op te nemen. Casa had zijn camera in de aanslag en zijn hoesje naast zich op de kei gelegd, toen daar een enorme vloedgolf de grot indenderde. Iedereen was meteen tot zijn knieën door en door nat. Het hoesje van de CasaCamera dreef inmiddels richting zee. Heel even overwoog de Spider erachteraan te gaan, maar tevens realiseerde hij zich dat hij dan wellicht de autosleutels ook nog in gevaar zou brengen. Het hoesje is hiermee opgegeven... Gelukkig was het uitzicht mooi...
Nadat de droefenis over het verlies van het hoesje enigszins getemperd was gingen we de woeste zee maar eens van bovenaf bekijken...
Ook de monding bij Boca Grandi was leuk om te bekijken, de zee was goed in vorm.
Volgende tussenstop was de Kleine Knip baai. Na ongeveer 20 minuten van de zon genoten te hebben, sloeg hier ook de regen toe. Het had er alle schijn van dat wij door een boze wolk achtervolgd werden. Nu werd koers gezet naar Cas Abao, waar wij in ieder geval beschut van een hamburger met patat konden genieten. Heel even hadden wij hoop op betere tijden en konden een tijdje op het strand nadenken (lees: slapen). Wreed werden wij door de ons achtervolgende wolk uit deze droom gerukt, waarschijnlijk hebben wij de wolk zelfs een beetje kwaad gemaakt, want nu begon het echt te stortregenen. Bovendien daalde de gevoelstemperatuur tot dichtbij het vriespunt. Roland zou ook nog komen, wij prezen zijn intelligentie al dat hij lekker thuis zat, gelukkig kwam hij er net op dat moment aan, daarmee bewijzend ook slechts een gewone sterveling te zijn.
Er zat niets anders op dan naar huis te gaan en ons gereed te maken voor de Happy Hour
bij Hook's Hut. Daar zijn de nodige Amsteltjes verorberd. Op een bepaald moment was de
Spider in gesprek met Marco. Onderwerp was het boek dat de Spider dit jaar (of volgend
jaar) gaat schrijven: Coincidence Rules! Marco, een filosofisch type van de Sql Integrator
Nederland school, heeft laatst nagedacht over een goede boektitel, de Spider mocht die wel
gebruiken. Op zijn vraag wat die titel dan wel was antwoordde Marco: 'De vrouw en het
Kamp'. Het werd een hilarisch half uurtje waarin Marco steeds terugkwam op De vrouw en
het Kamp. Dit was volgens hem toch wel de ultieme boektitel. Op de vraag van de
Spider wat dit met toeval, het thema van Coincidence Rules! te maken heeft, antwoordde
Marco, geheel niet uit het veld geslagen: 'Ja, maar er is een subtitel bij: Toevallig
hè'. De volledige titel wordt hiermee dus: De vrouw en het Kamp. Toevallig hè?
toch zeker een titel die hoge ogen gooit in het kampioenschap 'meest absurde boektitel van
het jaar'... Hoe komt iemand erop, Marco verklaarde het geniale van deze titel nog even.
'Ja, er zit het woordje de in en ook het, dat doet het heel goed.'
Wel, het was weer een bijzondere avond en hiermee werd een regenachtige dag besloten. Zondag wordt een nieuwe poging ondernomen om de berg te beklimmen.
Dan last but not least de aankondiging van een nieuw item in het hoofdmenu van de CasaSpider. Het betreft het item De Spider komt thuis bij... en de eerste aflevering gaat over Roland en Heidy. Maar niet getreurd, iedereen komt aan de beurt! Het CasaForum is hiermee verdwenen, klik dus snel op de Thuis! button en lees wat de Spider van de culinaire capaciteiten van Heidy vond...
Hasta luego,
The CasaSpider.