Ja, Guten Tag allerseits!
Update #03, 29.07.1999 / 22:07:43 + 30.07.1999 / 14:05:50
En alweer een update, het kan niet op. Maar dit is dan ook wel een mooie... Vanmiddag werd
de Spider gebeld door Jan Sierhuis met de mededeling dat Milangela op donderdag 29.07.1999
om 15:58 bevallen is van een zoon met de naam Elijah (onder voorbehoud van spelfouten).
Hij weegt ongeveer 3300 gram en is 49 centimeter groot, evengroot als zijn moeder dus...
;-)
De CasaSpider feliciteert Jan & Mila van harte met de kleine Sierhuis!
De foto's zijn gemaakt op vrijdag 30 juli, de baby was ongeveer 21 uur oud. Hieronder het trotse gezin...
Tijdens het bezoekuur heeft de CasaSpider gezien dat Elijah een gezonde honger heeft, volgens Jan hing hij net zo aan Mila's borst als Jan aan de Amstel...
Update #02, 28.07.1999 / 23:11:01
Tja, het zit er weer op, de vakantie in Santo Domingo. Nou ja vakantie, het waren vijf
intensieve dagen. Gelukkig is het snel weekend, dan kan er uitgerust worden...
Een korte impressie... De heenreis op zaterdag verliep voorspoedig, normaliter zit de Spider in het vliegtuig naast een meestal gezette man. Ditmaal had hij geluk en nam de leukste van de aanwezige dames plaats naast hem. Het betrof Anecellia (?) Thode uit Bonaire, een erg gezellige dame die al jaren in de verpleging zit. Haar moeder is dichteres/schrijfster en schijnt de Rosa te zijn uit het lied Rosa laga Jan bai... Affijn, zij ging haar man opzoeken en de Spider zijn vrouw. Het verschil is alleen dat mevrouw Thode al jaren met haar man op Bonaire woont. In die tijd was het een stuk eenvoudiger om vanuit de Dominicaanse Republiek naar Nederlands gebied te komen.
De vlucht verliep zo spoedig dat Casa te vroeg arriveerde, met als gevolg dat hij ongeveer drie kwartier moest wachten op Lucy. De rest van de zaterdag werd gebruikt om bij te praten, dat spreekt vanzelf...
Zondag was een familie-stranddag. Dat hield in dat Luchiano meeging naar Boca Chica. Normaliter zwemt de Spider wat en ligt de rest van de dag in de zon te slapen, zo niet met een kind van bijna twee jaar. Daar moet op gelet worden! Het is wel vermoeiend, maar ook leuk en een voorbode voor wat gaat komen...
 |
Maandag moesten er inkopen gedaan worden, kleding, een tasje en een zonnebril. Nu is het zo dat als het verkopend personeel de CasaSpider ziet opduiken, dat dan spontaan de prijzen met minimaal 100 procent verhoogd worden. Dus was het idee dat Lucy als eerste naar binnen zou gaan om naar een zonnebril te kijken en te onderhandelen over de prijs. Na vijf minuten was het dan tijd voor de Spider. Zo gezegd zo gedaan, vijf minuten na Lucy ging Casa de winkel binnen en keek quasi-geïnteresseerd naar horloges. Lucy had inmiddels een zonnebril op haar neus en vroeg ineens aan Casa: 'Amigo, wat vind u, staat deze bril mij een beetje?' De Spider speelde het spel mee en gaf zijn commentaar. Toen Lucy haar keuze gemaakt had vroeg zij aan Casa: 'Meneer, als u vindt dat deze bril mij zo goed staat, zou u hem dan ook voor mij willen betalen?'. De verkoopster begon inmiddels wel erg vreemd te kijken, zeker toen Casa antwoordde 'Ja, geen probleem, deze bril staat u zo goed, die betaal ik'. De verkoopster zei nog tegen Lucy dat zij toch maar geluk had en ook enige andere verkoopsters kwamen wat dichterbij staan. En aan de Spider vroeg zij of hij wel vaker op zo'n manier dingen voor iemand betaalde. 'Ja hoor, als het een leuke dame is, waarom niet...' Na het afrekenen, bij het verlaten van de winkel zei Lucy nog gauw 'Hij is mijn man hoor', wat tot een hoop vrolijkheid in de zaak leidde... |
Dinsdag was wederom een stranddag, ditmaal echter zonder Luchiano. Hierdoor was er tijd voor andere dingen. Zo is de CasaSpider bezig om Lucy te leren zwemmen en ook nog Engels. Dit kon mooi gecombineerd worden, zo moest Lucy drie slagen onder water zwemmen, vervolgens het hoofd boven water om adem te halen en tegelijkertijd luid een Engelse zin te zeggen. Dit valt om den drommel nog niet mee... Verder werden we weer verwend met allerlei zeevruchten, zo at de Spider twintig (20) oesters en een bord octopus, wat erg goed combineert met het Presidente bier.
En woensdag was het helaas alweer tijd om te gaan, veel te snel natuurlijk. Casa had besloten om niet dezelfde fout als de laatste keer te maken, toen hij het vliegtuig miste. Omdat de ALM acht minuten te vroeg vertrok! De vertrektijd stond op 15:15 en om 13:30 waren Lucy, Luchiano en de CasaSpider op de airport, ruim op tijd. Niet dus, het bleek dat de ALM vlucht gecancelled was en dat de passagiers meemoesten met Aeropostal. Alleen vertrok die vlucht al om 14:00, dus in plaats van ruim op tijd werd het een race tegen de klok. Het afscheid was hierdoor bijzonder snel, met behulp van een Aeropostal man kon Casa voordringen bij het inchecken, dit kostte hem wel enige dollars. Daarna moest de CasaTas gescanned worden, normaal geen enkel probleem maar nu vond een ambtenaar het nodig om de tas eens op zijn gemak te gaan onderzoeken. Zelfs de toilettas moest open, de ambtenaar wees op de tube SuperStrong gel, waarvoor dat was. 'Ja dat is gel voor mijn hoofd' antwoordde Casa geïrriteerd en agressief. Dit is niet zo slim, maar dit keer kwam hij ermee weg. Hierna moest hij echter door de douane en daar stond een erg lange rij, waar bovendien geen beweging in leek te zitten. Casa zag zijn vlucht al in rook opgaan, toen ontmoette hij een stel uit Curacao (Sjors van de lichtreclame en zijn zwangere vrouw) die hij had leren kennen op de heenreis. Zij moesten ook terug naar Curacao en zo waren er meer mensen. Toen bleek dat het vliegtuig van Aeropostal nog geeneens geland was en dat alle haast dus enigszins overdreven was. Wel, om een lang verhaal kort te maken, na veel wachten en ergernis was de Spider uiteindelijk op weg naar Curacao, alwaar hij om 16:30 arriveerde.
En nu is het dus na elven, Casa heeft inmiddels een glas of vijf van de zojuist gekochte Brugal rum op. De stereo speelt steeds dezelfde Bachata-CD en het dubbele gevoel blijft... Het waren vijf bijzondere dagen en juist daarom is de overgang wat erg groot, zeker bij het bekijken van de foto's en het denken aan de vele dingen die we gedaan hebben... Maar ach, men moet rationeel blijven, Casa wist waar hij aan begon, en toch blijft een gevoel van onrechtvaardigheid knagen, dat mensen die zo graag bij elkaar willen zijn, dat dat zo moeilijk gemaakt moet worden...
Hasta luego,
CasaSpider
Update #01, 22.07.1999 / 20:52:10
Wij schrijven donderdag 22.07.1999 ongeveer 20:52:10, drie dagen vóór de reguliere
update. Is de Spider gek geworden of heeft hij een overdosis Black Booster gedronken?
Neen, niets van dit alles, Casa wil er alleen voor zorgen dat de trouwe lezers op tijd
gevoerd worden. Aanstaande zaterdag om zeven uur 's ochtends vertrekt hij weer eens naar
Santo Domingo, de terugkomst staat gepland op woensdagmiddag. Als er niet wederom een
vliegtuig gemist wordt...
Vandaar dus deze snelle update, hij is vrij kaal. Bijvoorbeeld geen nieuwe foto's. Wel een nieuw Aimee verhaal, de Spider had immers nog een voorraad van één verhalen. Ditmaal gaat het over schoonmaken.
Echt veel is er niet gebeurd deze week. Maandagavond ging de DBA-avond wel door, maar zonder Edgar. Er was een nieuw lid: Sharetti. Dus togen Sharetti, Teus en de Spider naar Keizershof om daar spare-ribs te eten en daarna wat Guinness te drinken. Behalve Sharetti dan, want die wilde diet-sprite. Wel, als er één drank is die niet door DBA's gedronken wordt is het toch wel diet-sprite. Er is nog bijna drie maanden tijd om Sharetti op het rechte pad te krijgen...
Een oude kwaal heeft de kop opgestoken. Een kwaal waar Casa vroeger vaak last van had en waar hij dacht overheen gegroeid te zijn. Het betreft hier de boycot. Als de Spider vroeger een onrechtvaardigheid ontwaardde, leidde dit in vele gevallen tot een boycot zijnerzijds. De slachtoffers waren meestal winkels die de CasaSpider onheus bejegend hadden. Nadeel van (veel) boycotten is dat men op het laatst zelf bijna nergens meer terecht kan...
Wat is er gebeurd, wel het is op Curacao algemeen bekend dat de supermarkten het hier niet zo ontzettend nauw nemen met het begrip uiterste verkoopdatum. De Spider is hier bij zijn hofkruidenier Centrum Supermarkt al enige malen ingetrapt. Laatst liep de emmer echter over. Casa houdt erg van zoutjes, maar weet ook dat hij daar dik van wordt. Nu heeft hij in zijn hoofd gezet dat hij van kroepoek minder dik wordt dan van chips. Helaas verkoopt Centrum haast nooit kroepoek. Op een vrijdagavond struinde hij weer langs de schappen en wat zag het CasaOog? Juist, stapels kroepoek! Hmmm, dat is nou lekker op de vrijdagavond, een flesje Guinness en kroepoek erbij. Meteen laadde hij een pak in het karretje. Thuisgekomen werd er eerst gegeten, maar al snel begon de Spider naar de kroepoek te snakken. Het pak ging open, het eerste stuk werd eruit gehaald en toen volgde de hap. Ayayay, wat was dat een tegenvaller! Deze kroepoek smaakte oud, week en bedorven! Het was inmiddels 16 juli en wat stond er als uiterste verkoopdatum? 14 juni!!! Meer dan een maand over tijd en bovendien, wat nog veel erger is: Centrum Supermarkt heeft deze oude kroepoek dus bewust donderdag of vrijdag in de schappen gelegd, terwijl men wist dat de verkoopdatum al een maand verstreken was. Dit is toch gewoon misdadig! Peter R. de Vries had de gehele directie al driemaal aan het kruis genageld.
De CasaSpider daarentegen boycot vanaf nu Centrum Supermarkt en gaat naar het Zuikertuintje. Op een paar dingen na: melk, de krant en de Autoweek koopt hij nog bij Centrum. Toch zullen ze zich daar gaan afvragen: waarom koopt hij nog maar zo weinig, zou hier sprake zijn van een beperkte boycot? En dan zal de aap uit de mouw komen...
Mooi, vanavond is het uitgaansavond en wordt De Tropen met een bezoek vereerd. Morgenavond is het uitrusten geblazen en zaterdagmorgen gaat de CasaSpider zoals vermeld naar Santo Domingo.
Een fijne week toegewenst en hasta luego!
Wij schrijven zondag 18.07.1999 ongeveer 10:38:30 en het is dus ongelofelijk vroeg. Normaliter zit de Spider nu voorzien van twee geroosterde boterhammetjes met kaas en tomaat te genieten van Nubeluz. Helaas zit dat er vandaag niet in. Een maand of twee geleden is Casa's analoge TDS-box namelijk vervangen door een digitale. Vaak is digitaal beter, soms analoog... met dank aan Bokma. Wel in dit geval is digitaal gewoon een ramp, vanaf zaterdagavond 23:00 uur is er geen beeld meer te krijgen, daar gaat het ritme van de CasaSpider naar de Filippijnen... TDS gaat hier nog van horen!
Goed, dat waren de randvoorwaarden. Is er ook nog iets positiefs gebeurd deze week, jazeker! Toen de Spider de vorige keer meldde dat Aimee geen verhaal had ingestuurd ontving hij prompt een reactie van haar. Kort samengevat bleek zij zeer geshocked te zijn dat Casa gewoon op tijd zijn website had ge-update, als dat geen signaal is... Tevens stuurde Aimee twee verhalen op, daarvan is er vandaag een geplaatst en Casa heeft nu dus een voorraad van maar liefst één verhalen...
Het heeft even op zich laten wachten, maar Hoffotograaf Alex heeft de foto's van de barbeque op Kleine Knip vrijdag 2 juli toch opgestuurd. De niet-Curacaose lezer zal het allemaal worst zijn, al die BBQ-foto's lijken natuurlijk als twee druppels water op elkaar, maar ja, wat kunnen wij hier anders doen... :-))
Afgelopen week vond dag twee en drie van de Krauthammer cursus Sales Management plaats. Het waren twee intensieve en nuttige dagen, waarbij ook nogal eens gelachen kon worden. Erg grappig op dag drie was het rollenspel waarbij een klant bezocht moest worden. De gehele Sql-Integrator crew was daarvoor in het pak gekomen, maar kreeg desalniettemin een lesje in etiquette. Variërend van welk knoopje in het jasje nu open moet tot het je aan de klant voorstellen toe. En of je wel of geen koffie moet nemen als je aan het wachten bent. Op een humoristische manier van je fouten leren is volgens de Spider zo'n gekke methode nog niet...
Op vrijdagavond probeert de CasaSpider altijd naar de radio te luisteren en wel naar zijn favoriete programma Una Sobadita de Cariño (een streling uit genegenheid). Dit programma wordt uitgezonden door Radio Exito op 107.90 vanaf 20:00 tot een uur of twaalf. Het wordt gepresenteerd in het Spaans en het is allemaal Bachata wat de klok slaat, afgewisseld met een hoop lokale reclame, te vergelijken met de Jacobse en Van Es interpretatie door Koot&Bie. Toch is het een bijzonder gezellig programma, vooral als men al wat bier op heeft, ideaal dus om van Happy Hour naar Happy Hour te rijden. Wel, een van de reclame's die steeds terugkomt in dit programma is die van CD-Center te Sta. Helena, tegenover de ISA garage. De Spider was op zoek naar de CD Antología Bachatera en kon deze op de gebruikelijke plaatsen als Music Store niet vinden. En omdat hij toch altijd de opname van Una Sobadita de Cariño in zijn cassettedeck heeft zitten, reed hij maar eens richting CD-Center. Het bleek een zeer eenvoudig zaakje te zijn en na wat gesnuffel kwam de chef eraan. Op de achtergrond speelde een TV met een opname van Joe Veras, keihard uiteraard. Het bleek het handigst te zijn om in het Spaans te communiceren en even later had de Spider zijn CD te pakken. Hij wilde nog even verifiëren of een bepaald nummer er wel op stond, dus hij zei tegen de chef dat hij dat nummer gehoord had bij Una Sobadita de Cariño. Nou dat vond die chef geweldig, want dat programma dat was HIJ. Hij vond het prachtig dat Casa daar altijd naar luisterde en gaf meteen korting. Hier gaat de Spider zeker nog een keer langs.
Wel, het is nog geen twaalf uur, ruim op tijd dus om te gaan publiceren en daarna eens op het gemak richting strand te gaan...
Hasta luego,
The CasaSpider.