Ja, Guten Tag allerseits!
Update #02, 05.12.1999 / 15:37:30
Wij schrijven zondag 5 december 1999 ongeveer 15:37:30. De verjaardag van Sint Nikolaas.
Het enige spoor dat deze man op de Socratesstraat heeft achtergelaten is een zak taaitaai.
De CasaSpider had geen plannen gemaakt voor dit weekend, aangezien de grote VIS/2000
conversie dit weekend bij Kodela zou gaan lopen. Deze conversie is echter afgeblazen en
dus is er ineens een zee van tijd in het weekend. Voordeel is in ieder geval dat de
CasaNews update weer eens traditioneel op zondag plaatsvindt.
De zaterdagnacht werd doorgebracht op Mambo Beach. Het was er best gezellig. Om een uur of half drie kwam hier een eind aan door een flinke regenbui. Eigenlijk mochten we nog blij zijn dat het zolang drooggebleven was, het regent hier inmiddels constant. Zondag diende Casa om tien uur op te staan, dan begint namelijk zijn favoriete programma Nubeluz. En tevens de live-uitzending van de wedstrijd Ajax - RKC. Het was een amusante wedstrijd, temeer RKC op een 0-2 voorsprong kwam. Op dat moment kwam Lucy de Spider gezelschap houden. En prompt werd het 1-2. Casa zag de bui al hangen, nog even en die mazzelaars zouden alsnog met de winst aan de haal gaan. Dus vertelde hij Lucy het verhaal over voetbal en bijgeloof. Dat hield in dat de Spider om de vijf minuten even naar Nubeluz moest overschakelen en dat hij in dezelfde stand moest blijven zitten. Tegelijkertijd deed hij het verzoek aan Lucy of zij haar rode broek uit wilde trekken, Ajax speelde namelijk in het rood en dat zou hun helpen. Eerst wilde Lucy niet, maar toen de Spider vertelde hoe zijn zus ooit tijdens de wedstrijd Feyenoord - Standaard Luik ongeveer 60 minuten onder een salontafeltje heeft gelegen, omdat dat zou helpen (en het hielp!), trok zij onmiddellijk haar broek uit en ook nog haar rode slippers. Hierna kroop RKC nog een paar keer door het oog van de naald, maar de zege was veiliggesteld.
Overigens hebben wij daarna nog de wedstrijd Deportivo la Coruna - Rayo Vallecano gezien (3-2), waar wederom bleek dat het nivo van de Nederlandse PTT-Telecompetitie internationaal gezien toch weinig voorstelt.
Overal waar de CasaSpider tegenwoordig zijn gezicht laat zien, krijgt hij commentaar op zijn haar. Voornamelijk dat hij eens nodig naar de kapper moet. Het probleem is dat hij aan Lucy beloofd heeft zijn haar langer te laten groeien, met als gevolg dat Casa niet meer naar de kapper mag. Zaterdag besloot Lucy dat het haar toch wel iets bijgeknipt mocht worden. De Spider liet zich dat geen twee keer zeggen en belde gelijk kapsalon Chadé. Het noodlot stond echter nog niet toe dat hij uit zijn lijden verlost zou worden: Debbie was ziek! Nu heeft Casa een afspraak voor volgende week zaterdag.
In de Nieuwe Revu stond een artikel over Elvis Costello. Ook diens uiterlijk m.b.t. zijn haar is flink veranderd. Het haar van Elvis Costello is ook grijzer en langer geworden. In dat artikel zat een leuke zinssnede. Citaat: Schrokken ze in 1991 al van het album Mighty Like A Rose, de verbijstering was compleet toen Costello er opeens niet meer uitzag als de neef van Buddy Holly, maar als het immer geheim gehouden vierde bandlid van ZZ Top. Het is altijd leuk om iets van zichzelf te herkennen, dus de Spider schoot in de lach. Lucy vond het ook leuk en ensceneerde de volgende foto...
Helaas is het gevouwen zakdoekje niet zo heel goed zichtbaar, het idee is duidelijk...
 |
s Avonds kijken Lucy en de CasaSpider tegenwoordig wel eens naar het Beste Van Nederland, een compilatie van allerlei Nederlandse televisie programma's. Een thema dat steeds terugkomt is het weerbericht. Nu kent de Spider Erwin Kroll nog wel van vele jaren geleden. Toen leek Erwin Kroll een normale man, die het weer op bovengemiddelde wijze in de huiskamer bracht. Serieus, met een humoristische ondertoon. Wel, dit is drastisch veranderd. De eerste keer had Casa het nog niet helemaal in de gaten, maar na het zien van de derde en vierde aflevering wist hij het zeker: Erwin Kroll is helemaal de weg kwijt en/of stomdronken. Het is gewoon genant om te zien hoe die man, uitermate slecht improviserend, met talloze versprekingen, alle landen van Europa afgaat. Zijn 'grappen' gaan niet verder dan: "Ja, het is erg koud in Finland, maar toch heb ik het sneeuwbuitje er nog net niet ingehangen, maar morgen denk ik dat ik het buitje er toch wel inhang". De Spider is naarstig op zoek gegaan naar een foto op het Internet van deze malloot, hij kon er (gelukkig) slechts één vinden. Deze is het echter niet waard geplaatst te worden. Daarom sluit Casa zich massaal aan bij de rest van Nederland, die schijnbaar lid is van de club Wij Willen Diana Woei. Daarom een foto van Diana. |
Tot zover deze update, alvast een heerlijke decembermaand toegewenst!
CasaSpider.
Update #01, 30.11.1999 / 19:18:50
Curacao is Curacao niet meer, neen, Curacao is tegenwoordig meer Nederland. Nederland in
de herfst dan wel te verstaan! Het regent dat het giet, bijna onafgebroken, 24 uur per
etmaal. Soms hard, soms iets minder. Vanmiddag reed de CasaSpider langs Centrum Supermarkt
richting stoplichten, de wielen van de auto's verdwijnen daar geheel in het water, men zou
zich haast James Bond gaan voelen, als hij zijn mobiel een rivier inrijdt.
Hieronder een impressie (lees: half mislukte foto) hoe het er bij Kodela uitziet...
Wij hopen op betere tijden...
Wij schrijven maandag 29 november 1999 ongeveer 20:03:36. De CasaSpider zegt het maar alvast, het is komkommertijd op het Web. Hoe komt dit? Wel, als wij daar het antwoord op wisten... Enerzijds is het hectisch op het werk, het lijkt net op een zak chips. Als men daaraan begint denkt men: 'O, wat een grote zak, die gaat nooit op!'. Aan het eind valt dat dan toch tegen. Zo is het met het jaar 1999 ook, men denkt: 'Ach, het jaar 2000, daar maken wij ons voorlopig niet druk om...'. Maar nu blijkt dat er niet veel tijd maar wel veel werk over is. We hadden het over de update. Een andere reden is het ontstellend slechte weer. Vandaag wederom een dag van zware regenval. Dit bevordert niet om er eens lekker op uit te gaan en leuke foto's te maken. De Spider is al twee weken niet meer zondag op Mambo geweest!
Gelukkig gebeurt er zo af en toe nog wel wat. Zo ontving Casa van Karen een email, waarin slechts één zin stond. In de vorige aflevering van het CasaNews heeft hij namelijk vermeld dat Karen een spiksplinternieuwe rode Daihatsu Matiz heeft. Wel, hij is rood, hij is spiksplinternieuw en het is een Matiz. Maar géén Daihatsu maar wel een Daewoo. Hmmm, zelf prefereert Casa een Daihatsu boven een Daewoo, maar toch is het leuk om te zien hoe een vrouw voor haar nieuwe autootje opkomt als ware het haar baby-tje... :-)
Aanstaande woensdag gaan Cees en Marielle het eiland definitief (?) verlaten. Zij wonen al ruim vijf jaar op Curacao en hebben hier toch een hoop beleefd. Niet in het minst door de geboorte van Ragnar bijna een jaar geleden. Wel, afgelopen zaterdag hebben zij afscheid genomen door middel van een zeiltocht, een etentje en een borrel bij Hook's Hut. Helaas was de Spider zijn camera vergeten, nu moest hij dus in de archieven duiken voor een foto. Het is een foto van Cees geworden en héél toevallig staat Casa er zelf ook op...
Ook al is hij een tikkeltje onscherp, het is een leuke foto. Wat dacht u
van de keus van de overhemden? Een ander opvallend detail zijn de kapsels. De CasaSpider
beschikt tegenwoordig over zilverkleurige lange manen, terwijl Cees inmiddels vrijwel
kaalgeschoren is. Panta Rei.
De CasaSpider wenst Cees, Marielle en Ragnar het allerbeste toe en hoopt van hun nieuwe
belevenissen te horen!
Een naar bijverschijnsel van regen en nat weer is de komst van vele muggen. Casa is hier redelijk relaxed onder, Lucy daarentegen wordt helemaal ziek van deze beesten. Zij is constant gewapend met een theedoek of een overhemd (van de Spider) en mept de hele dag driftig om zich heen. Zondagmiddag waren wij even op bed gaan liggen. Op een bepaald moment werden we echter door de muggen verdreven. Lucy was des duivels en wilde ze allemaal vermoorden. Dus werd de spuitbus met Baigon gehaald. Na ongeveer tien minuten spuiten kwam Lucy weer uit de slaapkamer. Even later liep Casa langs de slaapkamerdeur en zag tot zijn verbazing een prop papier in het sleutelgat zitten. 'He, wat doet dat papiertje daar?', vroeg hij. Lucy: 'Ja, ik wil ze allemaal dood, er mag er niet eentje ontsnappen!'
 |
Beter goed gejat dan slecht verzonnen. Een bekend gezegde, dat nu toegepast gaat worden. Zaterdag las de Spider in de Telegraaf een leuk artikel. Het gaat over Peter van de Rijt. Wie in 's hemelsnaam is Peter van de Rijt. Wel, hij is de inmiddels ex-vice-voorzitter van voetbalvereniging Volendam. Deze man blijkt een maniakale oplichter te zijn. Al lezende vroeg de Spider zich af hoe iemand toch zo dom kan zijn, maar ja, als men maniakaal is, dat maakt natuurlijk een hoop duidelijk. Er is een heleboel gebeurd, allemaal gevallen van oplichting. Het bekendst werd Van de Rijt door de shirt-sponsor-zaak. Zo beweerde hij dat hij een contract had afgesloten met Denksport voor minimaal een jaar. Het bleek echter dat Volendam een of twee weken met dat shirt rond mocht lopen, maar dat er geen sprake van was dat dit een langlopend contract was. Van de Rijt heeft het contract gewoon vervalst. Vreemd dat men dan later door de mand valt... |
| Leuker nog dan het verhaal van de shirtjes is hoe Peter van de Rijt Felix
Rottenberg een vakantie aanbood. Hieronder integraal het verslag van de Telegraaf... Slachtoffers van Peter van de Rijt zijn in alle rangen en standen te vinden. Eén van hen, voormalig PvdA-voorzitter Felix Rottenberg (foto), zegt dat hij 'licht ontroerd' raakte, toen hij deze maand vernam van de poging tot oplichting van Peter van de Rijt. |
 |
| "Twee jaar geleden had Van de Rijt mij en mijn geliefde danig te pakken," begint Rottenberg zijn relaas. "Aan de zijlijn van een voetbalwedstrijd van de club waar wij beiden lid van waren, SV Buitenveldert, vertelde Van de Rijt over zijn villa in Narbonne, aan de Middellandse Zee, vlakbij Marseille. Ik zat in een rotperiode; was ziek en mijn vader was kort daarvoor overleden. 'Jij gaat eens lekker een weekje uitrusten in Narbonne,' zei Van de Rijt." Luxe hotelNa herhaald aandringen van Van de Rijt vloog Rottenberg begin januari 1998 met zijn partner naar Marseille. "Eerst had Van de Rijt ons in een luxe hotel ondergebracht, om bij te komen van de reis. De ochtend na aankomst liepen wij volgens de instructies naar de villa aan zee. Prachtig! Met twee balkons boven elkaar en uitzicht op de jachthaven. Wij belden aan. A bonjour zei ik. Nous sommes des amies de monsieur Van de Rijt. Een grote stilte volgde. Van de Rijt bleek geheel onbekend te zijn." Rottenberg vervolgt: "Dagenlang hebben wij gezocht naar de villa. Soms kwam er weer een fax van Van de Rijt met een telefoonnummer in een plaatsje vlakbij Narbonne. Daar zouden we de sleutel kunnen halen en instructies waar zijn villa toch echt stond. Niet dus. Minitieus hebben we heel Narbonne uitgekamd. Tot de radeloosheid toesloeg en ik na drie dagen naar het talen-instituut van Van de Rijt belde." Na een aantal vergeefse pogingen de 'weldoener' aan de lijn te krijgen, besloot Rottenberg het onder een valse naam te proberen: "Ja hallo, met Van Gorkum, buitenlandse zaken. Mag ik de heer Van de Rijt aan de lijn? Eindelijk had ik beet. 'Mijnheer van Gorkum, met Peter. Waarmee kan ik u van dienst zijn? Neen Peter, je spreekt met Felix Rottenberg. WAAR STAAT DIE VILLA NOU?', brieste ik. Toen volgde een korte pauze, waarna Peter zei: 'Ik weet waar-ie staat.' Mijn geliefde nam de telefoon over en vroeg: 'Peter, hoe lang geleden was jij voor het laatst in die villa?' Viereneenhalf jaar, antwoordde hij. Weer volgde een stilte. 'Ik ga nu even de plattegrond zoeken' hoorden we nog. Vervolgens werd de verbinding verbroken." Een dag later kreeg Rottenberg nog een fax. "Van de Rijt bood ons aan samen naar de villa te gaan zoeken en zelf de vliegreis voor ons te vergoeden." Hoofdschuddend: "Maar we hebben het opgegeven. We zijn nog eenmaal vis gaan eten in Narbonne, hebben Van de Rijt vervloekt en zijn als geslagen honden naar Nederland teruggereisd." Hierna volgen nog wat oplichtingszaken, waarna de Telegraaf besluit met: De man, met de haast ziekelijke drang om door iedereen aardig gevonden te worden, zit nu dus zonder vrienden. Sterker, ineens lijkt iedereen met hem af te willen rekenen. Buiten tien schuldeisers die beslag op zijn woning lieten leggen, wordt Peter van de Rijt door nóg een bataljon 'crediteuren' op de huid gezeten. "Het gaat nu heel slecht met me," zucht het lijdend voorwerp. "Ik ben volledig afgebrand en word zelfs met de dood bedreigd. Die faxen kan ik zo laten zien. Drie weken lang worden er al kogels op me afgevuurd. Helaas kan ik nu nog geen vragen beantwoorden, maar volgende week geef ik absoluut opening van zaken." Misschien wel vanuit zijn villa in Narbonne... |
|
Tot zover deze aflevering van het CasaNews. Iedereen alvast een fijn Sinterklaasfeest toegewenst!
Hasta luego,
The CasaSpider.